Een vrolijk verhaal over een graf in de achtertuin
Bens Boot β Pieter Koolwijk β Illustraties: Linde Faas β Lemniscaat β 64 blz.
In de tuin van Giel staat een houten zeilboot. Dat is het graf van zijn broer Ben, die op een dag bij het oversteken niet naar links keek (of rechts). Giel en zijn ouders vinden het fijn dat Ben zo toch nog dicht bij hen is. Tot zover lijkt het nog een redelijk normaal verhaal, hoewel het natuurlijk verre van gebruikelijk is dat je een graf in de tuin hebt. Een beetje logisch is het wel, dat de buren Azijn en Oorwurm zich ertegenaan bemoeien. Zij willen dat het graf verplaatst wordt, maar elke keer als zij in gesprek met Giels vader zijn geweest, heeft hij een nieuw plannetje en gaat zijn vader weer iets aan het huis verbouwen. Het gaat er steeds vreemder uitzien. Zo staat er na een tijd knutselen ineens een uitkijktoren op het dak en graaft hij schuttingen in de grond. Giel snapt er niks van, de buren nog minder, maar zijn vader bouwt en knutselt maar door. Is hij langzaam gek aan het worden, of heeft hij echt een heel goed plan?
Giels broer Ben is dan wel dood, het is zeker geen zielig verhaal. Natuurlijk is Giel wel eens verdrietig, maar hij is blij dat hij af en toe nog naar Ben toe kan en met hem kan praten. Dat is het voordeel van een graf in je achtertuin. Verder zit het verhaal vol humor. Zijn vader die de buren telkens afbluft door steeds een nieuw plannetje te bedenken en moeder die hem daar nog bij helpt ook. En Giel? Hij snapt soms niets van zijn vader, totdat zijn vader hem laat zien wat hij gemaakt heeft.
De lezer ontdekt heel langzaam wat Giels vader aan het bouwen is. Toch is de ontknoping van het verhaal een enorme verrassing! Ik had het niet zien aankomen en betwijfel of er veel lezers zijn die het wel bedenken voor ze het lezen. Geniaal!
Linde Faas, die ook Vlo en Stiekel meesterlijk vormgaf, heeft ook de illustraties voor dit boek gemaakt. Leuke kleine tekeningen die de bladspiegel aantrekkelijk maken, maar ook supermooie illustraties die het verhaal uitstekend aanvullen. Het laat zien wat het moet laten zien, vormt een beeld bij de tekst, maar laat de rest lekker aan je eigen fantasie over.
Met de twee delen Vlo en Stiekel had Pieter Koolwijk al bewezen dat hij fantasie realistisch kan maken en in het bezit is van een grote dosis humor. Met Bens Boot laat hij zien dat zijn verbeeldingskracht grenzeloos is. Bens Boot is ook weer een topper, ik verheug me nu al op Koolwijks volgende boek.
