Een gruwelijke kijk in het hoofd van een psychopaat
De blindganger – Igor Znidarsic – Karakter – 271 blz.
Igor Znidarsic (1957) is journalist, bladenmaker en schrijver van fictie. Hij werd geboren in Slovenië in voormalig Joegoslavië en kwam in 1968 op zijn elfde jaar met zijn ouders naar Nederland. Als journalist schreef hij onder andere voor HP/DE Tijd, NRC Handelsblad en De Groene Amsterdammer. Ook schreef hij eerder twee semi-autobiografische romans: Diepgevroren makrelen en De zevende zuster. De blindganger is zijn eerste thriller.
Als Lodewijk de Graaf, CEO van De Graaf & De Jong Advocaten spoorloos verdwijnt, zijn er genoeg mogelijke motieven aanwezig om aan een misdaad te denken. Rechercheur Bianca van Dijk mag deze zaak proberen op te lossen, maar ondanks intensief onderzoek blijft deze vermissing een raadsel en wordt de zaak gesloten. Totdat in een bos op de Veluwe vastgoedhandelaar Onno van Schijndel wordt gevonden. Hij is levend gespietst aan een paal waarbij hij tergend langzaam een onmenselijke dood is gestorven. Ook dit lijkt een onoplosbare zaak te worden totdat tijdens een sloop van een oude boerderij het lichaam van Lodewijk de Graaf wordt gevonden.
Er wordt opnieuw een onderzoek opgestart, maar veel wijzer wordt de politie niet. Ondanks dat Bianca worstelt met haar veeleisende baan, het moederschap en een uitgeblust huwelijk, geeft ze niet op en blijft zoeken. Met succes, want ze komt erachter dat Lodewijk en Onno in dezelfde klas hebben gezeten. Samen met Walter, een leerling die ze jarenlang gepest en vernederd hebben.
“Ze hadden het schuldgevoel naar binnen geramd en de schaamte onwrikbaar vastgezet in de spelonken van zijn minderwaardigheidscomplex.”
De blindganger wordt verteld vanuit wisselende perspectieven, in de derde persoon. De verhaallijnen lopen voortdurend soepel in elkaar over en zijn goed te onderscheiden van elkaar. Door de toegankelijke schrijfstijl van de auteur laat het boek zich makkelijk lezen, geen moeilijke woorden en dergelijke die het leesproces kunnen vertragen. De auteur heeft een beeldende schrijfstijl wat je vooral kan zien aan de beschrijvingen van de marteltechnieken die de dader toepast. Dit lezende, alsmede de beschrijvingen van de pesterijen die de dader in zijn jeugd heeft ondergaan, gaf een misselijkmakend gevoel en mijn maag draaide zich wel een paar keer om. Terwijl ik, als fervent thrillerlezer, wel wat gewend ben.
De blindganger is een politieroman waarin herkenbare thema’s in verweven zijn. Bianca is degene van het politieteam die op de voorgrond staat, de rest van het team is op de achtergrond aanwezig. Ik kon eerst niet zoveel sympathie voor haar opbrengen, door haar werk voorop te stellen en haar gezin te verwaarlozen, komt ze over als een harde, soms egoïstische vrouw. Een vrouw die moeite heeft de juiste prioriteiten te stellen. Maar later laat ze toch haar kwetsbare kant zien waardoor er een ander beeld verkregen wordt.
Dat de auteur een groot inlevingsvermogen heeft, blijkt uit de wijze waarop hij je in het hoofd van de dader laat meekijken. Er wordt een heel helder beeld geschetst hoe een gewoon mens, door dingen die hij meemaakt en hoe dat verwerkt wordt, zich kan transformeren in een psychopaat. Een mens kan veel hebben, maar soms is er het onvermogen (door schaamte) om erover te praten of steun te vragen bij bijvoorbeeld de ouders. De blindganger is een indrukwekkend voorbeeld van hoe bepalend iemands jeugd kan zijn op zijn verdere leven.
Een onderhoudende en pakkende thriller met spanning en interessante thema’s, een hele aangename verrassing. De blindganger is genomineerd voor de Hebban Debuutprijs 2017 voor de Beste Debuuthriller van het jaar en wat mij betreft een zeer verdiende nominatie. Ik hoop ook dat dit niet het laatste is dat we van deze auteur horen.
