Hoe een hoofdprijs een dorp kan verdelen

Noodlot – Marlen Visser – Prometheus – 288 blz.

Noodlot is een heerlijke vlotlezende thriller die zich afspeelt in een gehucht genaamd Vierschoten. Het dorpje bestaat uit slechts één postcode, zo klein is het. Als daar dan de postcodeloterij-hoofdprijs valt wordt het ogenschijnlijk gemoedelijke dorp in tweeën gesplitst; de winnaars en verliezers. Evy Benders is journaliste bij een krant. De uitgeverij van deze (fysieke) krant ziet de oplage dalen en Evy moet op zoek naar een boeiend artikel in de hoop zelf niet wegbezuinigd te worden. Ze besluit dat er een verhaal zit in de gevolgen van zo’n enorme prijs in zo’n klein dorp. Aangezien haar oom Victor daar woont, besluit ze bij hem te gaan logeren en vandaar uit contact te zoeken met de bewoners en gesprekken met hen te voeren.

Haar oom zelf speelde niet mee, maar kan haar de bewoners aanwijzen die wel meededen en mee zouden willen werken aan haar artikel. Tijdens haar gesprekken blijkt dat er meer speelt tussen de inwoners dan alleen de trekkingsuitslag. De onderlinge verhoudingen zijn niet alleen door deze gebeurtenis verslechterd. Evy komt erachter dat een traumatische gebeurtenis met, de toen 14-jarige, Linsey een grote impact op het dorp heeft gehad. Ze besluit op onderzoek uit te gaan met alle gevolgen van dien.

Marlen Visser weet de lezer te boeien door deze op het verkeerde been te zetten en zo rol je in dit boek ook van een postcodeloterij-hoofdprijs naar een drama van jaren geleden. Ze begint meteen al met een gruwelijk ongeval om vervolgens met Evy mee te gaan naar het ogenschijnlijk slaperige dorpje. De mensen die ze ontmoet, hebben allemaal hun eigen verhaal, kunnen allemaal het geld wel gebruiken en zijn op de een of andere manier met elkaar verbonden door het drama met Linsey. Het verhaal steekt goed in elkaar, al had ik soms wat moeite met de naïviteit van de hoofdrolspeelster. Voor een journaliste maakt ze soms toch wel heel domme beslissingen en onderneemt ze acties waarbij je als lezer bijna hardop gaat foeteren dat ze het niet moet doen. Wetende dat ze toch niet zal luisteren, maar toch…

De manier waarop het verhaal in elkaar steekt, hoe de lijntjes bij elkaar worden gebracht, het klopt helemaal. Halverwege, nadat iedereen is geïntroduceerd, lijkt het een beetje te kabbelen, maar gelukkig wordt dan het tempo weer opgevoerd en steven je af op een plottwist en een thrillerwaardig einde zonder onbeantwoorde vragen.

Conny Schelvis