Iedereen is zielsgelukkig in Argentinië
Tango met een knal – Yara March – 202 Publishers – 291 blz.
De naam Yara March is het pseudoniem van José van Knippenberg. In maart 2012 is ze begonnen met het schrijven van boeken en toen kwam haar alter ego om de hoek kijken. Sinds de schrijfster de naam heeft bedacht, praat ze over March in de derde persoon. Ze kruipt als het ware in de huid van haar tweede persoonlijkheid wanneer ze wil schrijven en aan de werkelijkheid wil ontsnappen, omdat March creatiever en laconieker is. March’s eerste boek Cupcakes en een koffer verscheen eind 2013. March heeft ook een passie voor dansen, elke gelegenheid grijpt ze aan om op de dansvloer te gaan staan. Dit is dan een de aanleiding geweest voor Tango met een knal.
De tango dansen is een grote passie van Carry-Ann. Ze gaat niet voor niets graag naar haar zus Meerle die in Argentinië woont. Als Meerle een ongeluk krijgt, biedt ze spontaan aan op haar te gaan helpen op de wijnplantage van Meerle en haar man Carlos. Ze komt voor een moeilijke keuze te staan als ze er achter komt dat op de haciënda van de buren twee knappe broers wonen, die ook nog eens goddelijk de tango dansen. Het gevaar blijkt echter niet allen in de liefde te schuilen. Brandstichting, sabotage, moord, liefde en bedrog vormen de ingrediënten voor de uiterst explosieve situatie waar ze in terecht komt. Ineens blijk haar leven op het spel te staan.
Als je begint met lezen van Tango met een knal moet je eerst wennen aan de snelle schrijfstijl van March. Hier en daar gaat de schrijfster wat gehaast door de gebeurtenissen heen. Maar toch is het in dit boek wel aantrekkelijk om door te lezen. Er gebeurt wel van alles, en snel ook.
March is erg gek op ‘liefde op het eerste gezicht’. Iedereen lijkt verliefd te worden op iedereen, en eigenlijk nog wel voor ze elkaar goed en wel hebben leren kennen. March ziet haar personages waarschijnlijk gewoon graag gelukkig. Iedereen heeft iemand die goed bij hem/haar past en iedereen woont gezellig bij elkaar in de buurt. Volwassen vrouwen gedragen zich als tieners, en zonder ouders hebben ze in hun liefdesperikelen geen enkele beperking. De kern? Giechelgiechel, mannen, giechelgiechel, zóóó knap, giechelgiechel, zwijmel, giechel. Dit is dan ook de reden dat ik Tango met een knal bestempel als een chlicklit met een paar spannende momenten.
Een groot minpunt van Tango met een knal zijn de fouten die overal in het boek staan. In het dankwoord schrijft March dat een boek 17 keer gelezen moet worden voor alle fouten eruit gehaald zijn. Dit is duidelijk niet gebeurd. De verkeerde interpuncties, verkeerd gespelde woorden of rare zinnen ( ‘Ik voel me dubbel’ in plaats van ‘Ik heb een dubbel gevoel’) zijn zeer storend. Ook zitten er wel veel clichés, met name over Argentinië en Argentijnen, in het verhaal verwerkt.
Tango met een knal is eigenlijk te laat in het jaar uitgebracht. Het is echt een boek voor jonge meiden die op vakantie gaan om mee te nemen naar het strand. Het leest makkelijk en je hoeft niet heel goed op te letten om het verhaal te volgen. Je waant je op het zonnige platteland van Argentinië. Maar misschien is het juist daarom ook wel geschikt voor de koude herfst.
Felice Beekhuis
