Ik word bijzonder, wacht maar af.

Ik heet jan en ik ben niets bijzonders – Kathleen Vereecken – Illustraties Eva Mouton – Lannoo – 128 blz.

Ik heet Jan‘Vanavond eten we gezond,’ zegt mijn vader.
‘Gezond is vies!’ gilt Stan.
‘Gezond is lekker,’ zegt mijn moeder met een glimlach.
Ze zet een dampende schotel op tafel. Er zwemmen vooral veel groenten in. En dan somt ze op: ‘Pastinaak, rammenas, koolrabi, warmoes.’
Het klinkt als heksensoep, maar omdat Stan al zo tekeer gaat, zwijg ik.
‘Vergeten groenten!’ zegt mijn vader trots, alsof hij ze persoonlijk gered heeft.
Dat er misschien wel een goede reden was om ze te vergeten, zeg ik ook al niet.

Deze droogkomische toon typeert Vereeckens nieuwste kinderboek, waarin de negenjarige Jan dolgraag ergens in wil uitblinken. Hij is immers de enige gewone persoon in de familie: zijn vader loopt bijna zo hard als de wind, zijn grootvader bouwt bruggen, zijn zusje is een rekenwonder, zijn moeder speelt viool en zijn kleine broertje is een vervelend mormel. ‘Stan is een bijzonder stout ventje. Hoor je het? Bijzonder.’

Samen met zijn vriendinnetje Nina – die er met haar knalrode haar niets voor hoeft te doen om op te vallen – probeert Jan uit te vinden waar hij bijzonder in zou kunnen zijn. Als ze allerlei mensen tegenkomen die een poging doen in het Guiness Book of Records te komen, proberen Jan en Nina daar ook iets op te verzinnen. Maar wat ze ook bedenken, niets lukt of is bijzonder genoeg. De mevrouw met het fluitje, die bepaalt of iemand een record heeft gehaald of niet, brengt ook al geen uitkomst. Wanneer ze Jan op het eind van het boek toch allerlei suggesties doet, hoeft het niet meer voor hem. Tegen die tijd is hij namelijk al tot een bijzondere conclusie gekomen.

Vereecken weet zonder veel omhaal een geestig verhaal te vertellen dat bij veel kinderen én volwassenen de nodige herkenning zal oproepen. Het boek eindigt met een moraal die niet moeilijk te raden valt, maar Vereecken legt die er gelukkig niet te dik bovenop. De zwart-wittekeningen van Eva Mouton lijken in eerste instantie eenvoudig, maar niets is minder waar. Met schijnbaar eenvoudige technieken weet ze een wereld op te roepen die het verhaal van Vereecken op humoristische wijze verrijkt en aanvult. Een geweldig leuk boek om samen met je (klein)kind te lezen. En als je dat niet hebt, lees je ’t gewoon stiekem zelf.

Kathleen Vereecken is schrijfster en journalist. Ze schrijft boeken voor kinderen en volwassenen, zowel fictie als non-fictie. Bekijk hier haar website.

Tiny Fisscher

Andere recensies

De Franse boekenbrigade – Janet Skeslien Charles – Vertaling: Mieke Trouw-Luyckx – Luiting – Sijthoff – 350 blz. Het is waarschijnlijk niet zo bekend dat ruim honderd jaar geleden de bibliotheken in de wereld bijna uitsluitend gericht waren op volwassenen. En dan ook nog...
Lees verder Categorie: Historische roman
| Reageer!
Flubbertje Flip – Tosca Menten – Illustraties: Marijn van Wateren – Van Goor – 176 blz. Op de omslag van dit boek staat “Vrolijke verhalen (en soms een beetje vies)” en daar ben ik het helemaal mee eens. De verhalen zijn heerlijk om te...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Joost de Vries – Hogere machten – Prometheus – 320 blz. De auteur heeft al drie romans (en de verhalenbundel Rustig aan, tijger) op zijn naam staan: Clausewitz, De republiek (winnaar van de Gouden Boekenuil) en Oude meesters. Kenmerkend daarin is zijn driestheid, ironie en humor. Hij...
Lees verder Categorie: Literatuur, Roman
| Reageer!