Het meisje met de vlechtjes – Wilma Geldof
Indrukwekkend verzetsverhaal
Het meisje met de vlechtjes is een indringende en spannende roman over verraad en vertrouwen, loyaliteit en liefde tijdens de tweede wereldoorlog. Een tijd waarin de Haarlemse Freddie Oversteegen samen met haar zus Truus voor een verzetsgroep werkte.
‘Blijf altijd menselijk. Nooit als de vijand worden. Geen vuile handen maken. Geen “Opdracht is opdracht”. Altijd zelf blijven nadenken,’ is het advies van hun moeder die zelf ook regelmatig voor het verzet werkte.
Hoewel de zusjes proberen om geen vuile handen te maken kunnen ze dit niet lang volhouden. Eerst stelen ze alleen identiteitsbewijzen of voedselbonnen, verspreiden ze illegale kranten en leren ze hoe ze Duitse officieren moeten verleiden. Niet lang daarna leren ze omgaan met een pistool en valt door hun toedoen de eerste Duitse dode. Volgens de leider van de verzetsgroep liquideren de zusjes geen mensen, maar monsters, want: “Als wij hen niet liquideren, vermoorden zij zoveel meer mensen.”
Hoewel Freddie het er zeker in het begin heel erg moeilijk mee heeft en na die eerste dode steeds het gezicht van de man voor zich ziet, vooral als ze eindelijk met haar buurjongen Peter zoent, (een jongen op wie ze al langere tijd heimelijk verliefd is), schuift elke keer het beeld van de dode Duitser tussen haar en Peter in. Toch kan ze Peter daar niets over vertellen, hij is er sowieso op tegen dat ze bij het verzet zit en inmiddels hebben de zusjes wel geleerd dat iemand vertrouwen levensgevaarlijk kan zijn.
Vooral het feit dat Freddie met niemand over haar daden kan praten maakt de hele situatie nog moeilijker voor haar. Totdat ze een oude dame die ondergedoken zit, oma Bracha, ontmoet. Freddie durft haar te vertrouwen. Vooral de overweging waarom ze de vrouw durft te vertrouwen raakt je als lezer.
Intussen zijn de twee zusjes in de verzetsgroep net zo volwaardig in te zetten als de mannen. Dan komt er een nieuw meisje bij. Een meisje met rood haar dat Hannie Schaft heet.
Ook hoe snel Freddie en haar zus gedwongen volwassen moeten worden raakt je diep. Je voelt mee met alle twijfels, met de gedachten die soms alle kanten opspringen, de naïviteit wordt losgelaten en je laat de tranen lopen. Vooral bij Loetje. Dat hartverscheurende verhaal van Loetje. Op de een of andere manier staat dat op mijn netvlies. Ik heb zo maar het idee dat het daar een tijdje blijft.
Wilma Geldof heeft met Het meisje met de vlechtjes een indrukwekkend verhaal opgetekend. Een verhaal dat samen met haar vorige roman Elke dag een druppel gif verplichte literatuur zou moeten worden op middelbare scholen.
Het zijn dit soort verhalen die ervoor zorgen dat jongeren wanneer er verteld wordt over de tweede wereldoorlog dit niet als een saaie geschiedenisles ervaren. Het meisje met de vlechtjes is een verhaal waarin ze kunnen meevoelen, iets kunnen begrijpen van de verschrikkingen die plaatsvonden in deze afschuwelijke tijd.
Boek bestellen!
