Ingenieuze thriller van Läckberg
Leeuwentemmer – Camilla Läckberg – Ambo/Anthos – 369 blz.
Deze nieuwste thriller van Camilla Läckberg zit weer ingenieus in elkaar. Ze volgt diverse lijnen en personages en wisselt heel regelmatig van perspectief. De stukken die in het verleden spelen worden met een ander lettertype weergegeven. Door deze constructie hoeft ze de lezer niet alles tot uitentreuren uit te leggen en dat leest heel prettig.
Ook in Leeuwentemmer maakt ze gebruik van haar vaste personages: Patrik Hedström, inspecteur van politie en zijn vrouw Erica Falcke een beroemd thrillerschrijfster. Ook hun familieleden en collega’s zijn weer van de partij en dat maakt het wat lastiger voor de lezers die haar voorgaande boeken niet kennen. De onderlinge verhoudingen en verbanden zijn dan wat moeilijker te begrijpen. Voor de trouwe lezers, zoals ik, is het wel prettig, je zit meteen in het verhaal met de vertrouwde karakters.
Patrik Hedström doet onderzoek naar de vermissing van een jong meisje. Als ze uiteindelijk zwaar mishandeld wordt teruggevonden, begint een spannende speurtocht naar de dader(s). Er blijken nog meer meisjes te zijn vermist en het vermoeden rijst al snel dat er een psychopaat verantwoordelijk is.
Ondertussen doet Erica voor haar nieuwe boek onderzoek naar een oude familietragedie en onderzoekt verbanden tussen heden en verleden. Al snel blijken tussen beide onderzoeken verdachte overeenkomsten te zijn. Op ongeveer twee derde van het boek begin je als lezer wel vermoedens te krijgen hoe een en ander in elkaar steekt, maar dan blijkt het toch weer anders te zijn. Dat is de kracht van de boeken van Camilla Läckberg en maakt dat het ware ‘pageturners’ zijn. Je wilt weten hoe het in elkaar zit. De ontknoping is mijn inziens iets teveel van het goede, waardoor sommige dingen wat onwaarschijnlijk overkomen. Het eind is niet helemaal gesloten, en haar volgende boek zal vast weer voortborduren op de open eindjes. Een boek waar ik nu al weer naar reikhalzend naar uitkijk!
Nelleke Feller
