Je raadt nooit wat er zal gebeuren in de verhalen van David Veldman

Egidius Donker ra-ra boem-boem – David Veldman – Mouria – 175 blz

Egidius DonkerAlleen al door de titel van dit debuut van David Veldman trek je even kort eenwenkbrauw omhoog: Egidius Donker ra-ra boem-boem is net als de conclusies van de verschillende verhalen in deze bundel soms enigszins ironisch en onwaarschijnlijk. Niet zelden laat Veldman de lezer achter met een rasecht ‘huh?’-gevoel.
Een verhalenbundel als debuut is een niet heel gebruikelijk fenomeen. Uitgeverijen zien dit liever niet, omdat korte verhalen minder goed bij de lezers blijven hangen dan een langere roman. Toch is dit bij Veldman niet terug te zien. De meeste van deze verhalen blijven na het lezen de lezer bij, je moet er achteraf nog even kort over nadenken. Dat, en de ironie die in elk verhaal terug komt, is wat dit debuut zo sterk maakt.

De onderwerpen en situaties in de verhalen lopen sterk uiteen. Zo krijgt een uitgerangeerde rockster te horen dat hij zal sterven tenzij hij iemand vindt die zich voor hem opoffert. Krijgt een koning die van zijn taken is beroofd toch opeens alle touwtjes in handen. En ontdekt en jonge makelaar dat op ene belangrijke dag al zijn overhemden met en strijkijzer zijn bewerkt. De onderwerpen mogen dan erg verschillen, maar toch komen de personages soms overeen. De hoofdpersoon uit het ene verhaal kan op achtergrond van een ander verhaal plotseling opduiken. Het boek heeft op deze manier toch samenhang.

De schrijver legt grote druk op zichzelf door een kenmerkende alinea in het titelverhaal Egidius Donker ra-ra boem-boem: “Egidius Donker. Twee lettergrepen te veel voor een succesvolle schrijverscarrière. Als Reve gelijk had, tenminste. Ge-rard Re-ve. W-F Her-mans. Har-ry Mu-lisch. Hel-la Haas-se. Ar-non Grun-berg. En zelfs: Mul-ta-tu-li. Dat Gerard ooit Ge-rard van-het heette en W.F. een tijdlang Wil-lem Fre-de-rik op zijn boeken liet zetten, maakt de claim des te waarschijnlijker in Egidius’ ogen.”
De auteur zelf heet Da-vid Veld-man, vier lettergrepen. Toeval?

Tenslotte nog een eervolle vermelding van het verhaal Macht waarin een schrijver zijn zelfvertrouwen terugkrijgt dankzij een pistool. Hiermee laat Veldman zeker zien een knallende opening in huis te hebben.

Felice Beekhuis

Andere recensies

Jheronimus Bosch en de Lieve-Vrouwe-broederschapskapel – Loes Scholten – Walburgpers – 275 blz. De wereldberoemde kunstschilder Jheronimus Bosch is overleden in het jaar 1516. Vijfhonderd jaar later wordt er een databank, BoschDoc, met bronmateriaal, veelal eigentijds, over de schilder zelf, zijn werken en zijn...
Lees verder Categorie: Kunst & Cultuur
| Reageer!
Hoop – Paus Franciscus – Ambo-Anthos – 380 blz. De hoopvolle titel geeft al aan dat de paus een optimist is. Zijn optimisme, en dat is niet vreemd voor een gelovig man, is vooral gestoeld op Bijbelteksten. “De ‘dag van Jahwe’, zoals beschreven door...
Lees verder Categorie: Biografie & Autobiografie
| Reageer!
Alles op zijn kop – Kaat Francken – Illustraties: Saskia Halfmouw – Querido – 40 blz.   Ik wist niet wat te antwoorden toen een paar mensen mij vroegen wat ik van de serie Tijgerlezen vond. Nu ben ik blij dat ik er nu...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!