Je raadt nooit wat er zal gebeuren in de verhalen van David Veldman

Egidius Donker ra-ra boem-boem – David Veldman – Mouria – 175 blz

Egidius DonkerAlleen al door de titel van dit debuut van David Veldman trek je even kort eenwenkbrauw omhoog: Egidius Donker ra-ra boem-boem is net als de conclusies van de verschillende verhalen in deze bundel soms enigszins ironisch en onwaarschijnlijk. Niet zelden laat Veldman de lezer achter met een rasecht ‘huh?’-gevoel.
Een verhalenbundel als debuut is een niet heel gebruikelijk fenomeen. Uitgeverijen zien dit liever niet, omdat korte verhalen minder goed bij de lezers blijven hangen dan een langere roman. Toch is dit bij Veldman niet terug te zien. De meeste van deze verhalen blijven na het lezen de lezer bij, je moet er achteraf nog even kort over nadenken. Dat, en de ironie die in elk verhaal terug komt, is wat dit debuut zo sterk maakt.

De onderwerpen en situaties in de verhalen lopen sterk uiteen. Zo krijgt een uitgerangeerde rockster te horen dat hij zal sterven tenzij hij iemand vindt die zich voor hem opoffert. Krijgt een koning die van zijn taken is beroofd toch opeens alle touwtjes in handen. En ontdekt en jonge makelaar dat op ene belangrijke dag al zijn overhemden met en strijkijzer zijn bewerkt. De onderwerpen mogen dan erg verschillen, maar toch komen de personages soms overeen. De hoofdpersoon uit het ene verhaal kan op achtergrond van een ander verhaal plotseling opduiken. Het boek heeft op deze manier toch samenhang.

De schrijver legt grote druk op zichzelf door een kenmerkende alinea in het titelverhaal Egidius Donker ra-ra boem-boem: “Egidius Donker. Twee lettergrepen te veel voor een succesvolle schrijverscarrière. Als Reve gelijk had, tenminste. Ge-rard Re-ve. W-F Her-mans. Har-ry Mu-lisch. Hel-la Haas-se. Ar-non Grun-berg. En zelfs: Mul-ta-tu-li. Dat Gerard ooit Ge-rard van-het heette en W.F. een tijdlang Wil-lem Fre-de-rik op zijn boeken liet zetten, maakt de claim des te waarschijnlijker in Egidius’ ogen.”
De auteur zelf heet Da-vid Veld-man, vier lettergrepen. Toeval?

Tenslotte nog een eervolle vermelding van het verhaal Macht waarin een schrijver zijn zelfvertrouwen terugkrijgt dankzij een pistool. Hiermee laat Veldman zeker zien een knallende opening in huis te hebben.

Felice Beekhuis

Andere recensies

Jefferson, een geheim geurtje – Jean-Claude Mourlevat – Vertaling: Lies Lavrijsen – Lannoo – 256 blz.  Weer een heerlijk boek over Jefferson, geschreven door Jean-Claude Mourlevat, winnaar van de Astrid Lindgren Memorial Award. Het verhaal speelt zich af in een land waar de dieren...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Ach freule – Elena Beelaerts van Blokland – Pluim – 320 blz.  Elena’s oude grootmoeder moet steeds maar weer denken aan de zo maar verdwenen vader van haar moeder. “… Mijn moeder had altijd iets droevigs in haar ogen,’ zegt ze. ‘Ze was wees....
Lees verder Categorie: Boek van de week, Familiegeschiedenis, Mens & Maatschappij, Non-fictie
| Reageer!
Zie de zon schijnt –  Mohana van den Kroonenberg – Illustraties: Jeske Engels – De Vier Windstreken – 32 blz. Er zijn al heel veel prentenboeken over Sinterklaas verschenen, maar zo’n leuke als dit boek heb ik nog nooit in mijn handen gehad. Ik...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!