Klassiek spookverhaal

De kleine hand – Susan Hill – Sijthoff – 125 blz.

De kleine hand van Susan Hill begint niet heel verrassend, maar juist zoals wel meer spannende spookverhalen beginnen. Boekhandelaar in antiquarische boeken, Adam Snow, neemt onderweg naar zijn appartement in London een verkeerde afslag en komt bij een vervallen landhuis terecht. Simpeler kun je eigenlijk niet beginnen. Nu is het een kwestie van de juiste toon vinden en de lezer meeslepen in een spookachtige sfeer. Niet elke schrijver kan dat, maar Hill is daar wel toe in staat.

Het is een kwestie van doseren; wat vertel je wel en wat niet. Maar natuurlijk ook; hoe vertel je het. Een verhaal kan totaal doodslaan of ongeloofwaardig worden als je de juiste bewoordingen of de juiste omstandigheden niet kiest. De schrijver moet de lezer aan de hand nemen en de meest bizarre zaken aannemelijk maken. Ook dat gaat Susan Hill redelijk goed af. Dat ze het twee keer laat onweren om de spanning op te voeren, is niet heel sterk.

Aan het eind van het eerste hoofdstuk als Adam Snow in de avondschemering in de overwoekerde tuin van het Witte Huis staat, glijdt er een kinderhandje in de zijne. Het is een koel handje, maar een kind ziet hij niet. De schrijfster had ervoor kunnen kiezen om Adam het huis meteen te laten betreden, maar dat doet ze niet. In de volgende hoofdstukken lezen we hoe Snow de kost verdient met de verkoop van dure antiquarische boeken. Hij reist de hele wereld over, maar dat kleine koele kinderhandje blijft door zijn hoofd spoken. Hij krijgt vreemde dromen en angstaanjagende lichamelijke verschijnselen. Net als zijn broer Hugo een paar jaar daarvoor ook heeft gehad

Voor een klant gaat hij naar een klooster in Frankrijk waar ze een exemplaar bezitten van een First Folio van Shakespeare. De monniken willen dat verkopen. Dan blijkt dat het kinderhandje niet alleen in Engeland opduikt, maar ook in Frankrijk. Het handje materialiseert zelfs in een jongetje dat in verschillende situaties opduikt en dat Adam Snow tracht te manipuleren. Zoals een goed spannend verhaal betaamt, heeft ook dit een verrassende ontknoping.
De kleine hand is een echt spookverhaal dat past in de Engelse traditie van spookverhalen. Gordijnen dicht, deuren op slot en een kaars aan om bij te lezen. De rillingen lopen over je rug bij elk onverwacht geluid dat je hoort. Griezelen kan zo gezellig zijn!

Pieter Feller

Andere recensies

Flubbertje Flip – Tosca Menten – Illustraties: Marijn van Wateren – Van Goor – 176 blz. Op de omslag van dit boek staat “Vrolijke verhalen (en soms een beetje vies)” en daar ben ik het helemaal mee eens. De verhalen zijn heerlijk om te...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Joost de Vries – Hogere machten – Prometheus – 320 blz. De auteur heeft al drie romans (en de verhalenbundel Rustig aan, tijger) op zijn naam staan: Clausewitz, De republiek (winnaar van de Gouden Boekenuil) en Oude meesters. Kenmerkend daarin is zijn driestheid, ironie en humor. Hij...
Lees verder Categorie: Literatuur, Roman
| Reageer!
Lied van de profeet – Paul Lynch – Vertaling: Tjadine Stheeman en Lidwien Biekmann – Prometheus – 318 blz. De Ierse auteur Paul Lynch (1977), ontving voor zijn eerdere romans verschillende prijzen waaronder de Kerry Group Irish fiction Award en een Franse prijs voor...
Lees verder Categorie: Boek van de week, Literatuur, Roman
| Reageer!