Klein beetje avontuur en veel woordgrapjes
De zandzuiger – Victor Kammeijer – Illustraties Helen van Vliet – Clavis – 119 blz.
Victor Kammeijer (1972) is onder andere tekstschrijver van met name zakelijke teksten. In 2015 kwam zijn eerste kinderboek De walnotenkraker uit waarin de lezer kennis maakte met Bruno. De zandzuiger is het tweede verhaal over Bruno, zijn zus Immy en de rest van zijn familie.
Inhoud: Bruno gaat op reis. Samen met zijn irritante zus Immy en zijn eigenzinnige oma. Ze gaan naar een Waddeneiland in Denemarken, de woonplaats van Morten en Henning. De tocht verloopt niet bepaald vlekkeloos waarbij een stukje wadlopen bijna in de soep loopt. Eenmaal aangekomen in Denemarken, begint het avontuur pas echt. Henning is helemaal niet op het eiland en Morten doet heel geheimzinnig. En dat is nog vóórdat Bruno een auto in de zee rijdt en hij in actie moet komen in een zaak van leven of dood…
Als je zo de achterkant leest staat Bruno heel wat te wachten tijdens zijn vakantie in Denemarken. Maar de kracht van het verhaal vind ik eigenlijk de gewone dingen die er gebeuren. Bruna en Immy gaan met oma op vakantie, omdat hun moeder hard moet werken, de ruzies tussen broer en zus maar dat ze ook weer niet zonder elkaar kunnen. Een oma die wel verliefd lijkt te worden. Het missen van zijn vader en ook zijn moeder. De verwondering van broer dat zijn zus toch wel heel groot aan het worden is en sommige dingen kinderachtig vindt. Kortom de dingen waarin kinderen zich kunnen herkennen worden goed neergezet en zonder dat het saai wordt. Omdat ze naar Denemarken gaan en Bruno de neiging heeft alles letterlijk te vertalen ontstaan er leuke woordgrapjes en daarnaast zitten er ook zat grappige stukken in het verhaal. Humor en avontuur gaan goed samen.
De korte hoofdstukken bevatten goed te begrijpen zinnen en hebben allen een bondige toepasselijke titel. Verder zijn er een vijftal pagina grote zwart/wit illustraties die mooi bij de tekst passen. Al lezende kwam ik er achter dat het een tweede verhaal was over Bruno en zijn familie. Er zit namelijk wat verderop in het verhaal een verwijzing naar het andere verhaal over hoe ze Morten en Henning hadden ontmoet en dat zijn vader er niet meer is. Ondanks deze informatie is het verhaal goed zelfstandig te lezen en maakt het je alleen maar een beetje nieuwsgierig naar het vorige verhaal.
