Klein verhaal, groots verteld

Droomopa– Dolf Verroen – illustraties Charlotte Dematons – Leopold – 39 blz.

In zo weinig woorden zo’n groots verhaal vertellen, dat is Dolf Verroen in Droomopa uitermate goed gelukt.
De tienjarige Thomas logeert bij zijn grootouders, als zijn opa plotseling overlijdt: gestorven in zijn slaap. Van oma mag Thomas niet naar boven om opa te zien, maar hij is eigenwijs en doet het toch. Hij glipt de trap op en hij schrikt er niet van om zijn opa dood te zien, die er eerder uitziet alsof hij slaapt. Maar dan kijkt Thomas beter en ziet hij het: opa droomt niet meer. Thomas weet dat misschien niet zo zeer, hij voelt het. Opa vertelde hem namelijk altijd over zijn dromen, en nu opa dood is, zijn die dromen er niet meer.

In Thomas’ hoofd komen deze dromen nu weer tot leven. Verroen hoeft dat niet allemaal in woorden op te schrijven, want Dematons laat in buitengewoon sfeervolle illustraties zien wat er in Thomas’ hoofd omgaat. In de prenten – veel in zwart-wit en grijstinten, een enkele in kleur – is altijd (soms heel subtiel) de rode sjaal van opa of het rode petje van Thomas aanwezig. Dematons gebruikt verschillende perspectieven, ook van bovenaf. Dit geeft niet alleen een zekere afstand aan die ook terug te vinden is in Verroens sobere tekst, maar is in mijn beleving ook de plek van waaruit opa nu naar de wereld en zijn kleinzoon kijkt.
In de korte, krachtige zinnen van Verroen lijkt in eerste instantie niet veel emotie te zitten, maar niets is minder waar. De emotie zit ‘m in een enkel woord of gebaar, of in een gedachte: ‘Ik weet niet eens of ik verdriet heb. Het is net alsof er iets weg is. Geen arm of been of zo. Iets vanbinnen. Weet ik veel.’
Naast het verhaal over opa, speelt een lijntje met Omar, de beste vriend van Thomas, die moslim is. Mooi hoe Verroen op zo’n kernachtige en tegelijkertijd vanzelfsprekende wijze diversiteit weet in te bouwen, en ook hier in zo weinig woorden een hele wereld weet te scheppen.

Tekst en beeld zijn zo prachtig met elkaar verweven, dat je bijna niet kunt zeggen dat Verroen het verhaal vertelt en Dematons daarbij heeft geïllustreerd. Ze vertellen het verhaal samen. Een juweeltje.

Tiny Fisscher