Krachtig opgezet prentenboek

Ik wil een leeuw! – Tekst: Annemarie van der Eem – Illustraties: Mark Janssen – Lemniscaat – 32 blz.

Op een dag werd Sjuul wakker.
Het was stil in huis.
En eigenlijk ook best saai.
Ineens wist hij het: hij wilde een beest.
Een huisdier.
Vandaag nog!
En hij wist precies wat voor beest…
Maar hoe ging hij mama zover krijgen?

Ik wil een leeuw! gaat eigenlijk over wat ieder kind op een bepaald punt tegen zijn of haar papa en mama zegt: ik wil een huisdier! Maar waar een gemiddeld kind vraagt om een hamster of een kat, wil Sjuul liever een leeuw. ‘Een leeuw met wapperende manen, sterke kaken en scherpe klauwen. Een leeuw om mee te stoeien en de buurvrouw te laten schrikken.’

Natuurlijk vindt Sjuuls moeder dat niet goed, dus het wordt onderhandelen. Het om en om een nieuw huisdier roepen, is waar de kracht van het prentenboekje mee is verbonden: de tegenstrijdigheden in de tekeningen op opeenvolgende bladzijden. Iedere keer dat Sjuul vraagt om een groot, krachtig beest, zijn de plaatjes schilderachtig, majestueus en passievol. De felle kleuren spatten van het papier, de dieren en Sjuul knallen in je gezicht. Op iedere volgende pagina, zegt mama ‘nee’, en komt Sjuul weer in de realiteit terecht, met een netjes getekende slaapkamer of keuken. Het verschil tussen Sjuuls fantasie en de echte wereld is prachtig weergegeven door verschillende tekenstijlen.

Het verhaal zelf heeft ook nog een wijze les in zich voor de kinderen van een jaar of 4-5 aan wie je Ik wil een leeuw! voorleest: onderhandelen werkt! Als je iets heel graag wilt, zijn je ouders vaak wel bereid om een compromis te sluiten. Dit sluit goed aan bij de manier van opvoeden van nu.

Felice Beekhuis