Nuchter liefdesverhaal met een vleugje spanning
Steenrijk – Anita van Breukelen – Uitgeverij Ellessy – 220 blz.
Anita van Breukelen (1961) won de (spannende) verhalenwedstrijd, uitgeschreven door het tijdschrift Libelle. Meerdere prijzen en publicaties volgden. Van wijkartikelen in Het Parool tot columns in dagblad De Pers en het tijdschrift J/M 4 tot 12. In 2007 beleefde Anita haar ‘five minutes of fame’ op het Nightwriterspodium en droeg zij een kort verhaal voor. Het verhaal werd eind 2007 opgenomen in de bundel Het beste van Nightwriters.
Het grootste deel van Steenrijk speelt zich af op de werkvloer van een groothandel in natuursteen. We maken in deze liefdesroman kennis met de collega’s Suus, Huub, Boris, Anil, Nel en schoonmaakster Daphne. Maarten is de baas van het geheel. Het perspectief ligt bij Suus, de ik-persoon.
Het bedrijf is tijdens de Kerstvakantie anderhalve week dicht geweest. Op de eerste werkdag heeft iedereen moeite om weer in het werkritme te komen. Meteen blijken de onderlinge verhoudingen niet zo ontspannen te zijn als het lijkt. Suus kent geheimen van zowel Huub als Anil en weet niet goed hoe zij hiermee om moet gaan.
Suus heeft bij Maarten aangegeven dat zij de pr bij haar takenpakket wil voegen. Maarten, conservatief als hij is, vindt het eigenlijk allemaal niet zo nodig. Groot is dan ook de verrassing als hij plots Foeke in dienst neemt, juist om de pr beter vorm te gaan geven. Dit schiet bij Suus in het verkeerde keelgat, maar al snel blijkt Foeke wel een erg leuke man te zijn…
Maar dan wordt duidelijk dat er geld uit de kas is verdwenen. Hierdoor worden de verhoudingen nog meer op scherp gezet. Want waarom was Anil tijdens de vakantie op kantoor? En hoe komt hij aan het geld om zijn uitbundige levensstijl te bekostigen? Wat zijn de gevolgen van Huub’s geheime acties? En wat is de echte reden van de komst van Foeke?
Toen ik het boek kreeg, kon ik de titel niet meteen plaatsen. Deze wordt tijdens het lezen wel duidelijk. Het boek is geschreven in vlot leesbaar, gemakkelijk taalgebruik. De schrijfster gebruikt erg veel dialogen, maar deze zijn op een heel natuurlijke manier geschreven. Meteen vanaf het begin zit er een vleug spanning in het verhaal, door de geheimen van Huub en Anil. Wat weet Suus wat wij niet weten? En welke gevolgen zal het hebben als die geheimen openbaar worden?
Behalve spanning zit er zeker ook humor in de beschrijvingen. Hierdoor laat het verhaal zich eerder beschrijven als “nuchter liefdesverhaal” dan als “romantisch”.
Puntje van kritiek is dat er wat mij betreft iets meer vaart in het verhaal had mogen zitten. Het boek leest snel en gemakkelijk, maar af en toe had de schrijver iets sneller ”to the point” mogen komen. Het taalgebruik is op die momenten “wollig”, er worden veel woorden gebruikt, soms ook herhalingen, om tot een punt te komen.
Doordat het perspectief volledig bij Suus ligt, leer je de personages ook alleen vanuit haar oogpunt kennen. De personen worden niet uitgediept, want Suus kent hen alleen van de werkvloer. Deze eenzijdige belichting leidt natuurlijk tot misvattingen en dat levert nou net de spanning op in het verhaal… De hoofdpersoon zelf, Suus in dit geval, had wel iets meer diepte mogen hebben.
Monique Dijkgraaf