Omdat hoop alles is
Landlijnen – Raynor Winn – Uitgeverij Balans – Vertaling Annemie de Vries – 348 blz.
Raynor Winn, auteur van de bestsellers Het zoutpad en De wilde stilte, beschrijft de zwaarste wandeltocht die zij en haar man Moth maakten. Het eerste wat ik dacht toen ik las dat Raynor Winn haar man Moth, die net in hun eigen tuin vanuit het niets was omgevallen (“als een dode boom in de wind”) wilde overhalen om weer een lange wandeltocht te maken was: Nee, dat gaan ze toch niet echt doen? Maar ze doen het wel, omdat Moth (net als in Het zoutpad en De wilde stilte) lijdt aan een Parkinsonachtige, neurodegeneratieve ziekte die niet te genezen is. Tijdens de lockdown ging zijn gezondheid dramatisch achteruit en daarom zag Raynor geen andere manier dan hem over te halen om weer te gaan wandelen.
De vorige lange wandelingen hadden zijn gezondheid tenslotte heel goed gedaan. In eerste instantie voelt Moth er niets voor, maar Raynor laat niet los ondanks het schuldgevoel om wat ze haar geliefde Moth aandoet. Maar ze kan niet anders dan hem dit aandoen. Omdat hoop alles is wat ze heeft.
Ze besluiten het Cape Wrath pad in Schotland te gaan lopen. Als lezer houd je, gezien de prognose van Moth’s ziekte, je hart vast en heb je met hen te doen. Zeker wanneer de omstandigheden niet meezitten en ze nog maar eens strompelend voortmodderen op zoek naar een droog plekje voor hun tent. De momenten dat het niet goed gaat met Moth en de momenten dat Raynor wordt verteerd door inktzwarte twijfel en schuldgevoel zitten de lezer meteen onder de huid. Hartverscheurend is het wanneer de regen hen langdurig geselt, de ijskoude riviertjes die ze moeten oversteken, de gloeiende, met blaren overdekte voeten van Raynor, de meer dan intense vermoeidheid van Moth. Groot is het respect voor hun veerkracht en doorzettingsvermogen en de niet aflatende hoop van Raynor.
Maar ook: door de ogen van de auteur zie je de machtige grootheid van de Schotse Hooglanden, de indrukwekkende kleuren, de zwermen muggen en steekvliegen en misschien proef je zelfs de honderden kopjes thee die ze drinken.
Je bent plaatsvervangend verontwaardigd bij sommige ontmoetingen met wildvreemde caféeigenaren wanneer hen, ondanks de stromende regen kortaf te verstaan wordt gegeven dat er geen rugzakdragers binnen mogen uit angst voor corona. En toch ervaren Ray en Moth over het algemeen alleen maar vriendelijkheid en optimisme.
Waarschijnlijk begrijp je wel waarom ze na het Cape Wrath pad nog wat verder willen lopen, resulterend in een wandeling van 1600 kilometer die uiteindelijk naar hun huis leidt. Waar een scan onderzoek wacht.
“Is zestienhonderd kilometer ver genoeg om duisternis te veranderen in licht? Kun je door een lichaam te gebruiken waarvoor het is bedoeld symptomen omkeren die onomkeerbaar worden geacht?”
Landlijnen is een zeer indrukwekkend boek. De auteur laat ons in een rustige cadans en een fijne, directe, heldere stijl, uitgebreid delen in hun liefde voor de wilde natuur, de dieren, leert ons dat we de enorme verbondenheid tussen mens en land moeten koesteren en daarnaast spreekt uit elke bladzijde de onwankelbare liefde voor en het eindeloze vertrouwen dat zij in elkaar hebben. Prachtboek!
Boek bestellen!
