Originele thriller van Nederlandse bodem

Niemand die mij ziet – Simone Grimberg – Futuro uitgevers – 227 blz.

niemand die mij ziet coverNiemand die mij ziet is het debuut van Simone Grimberg. Zij schreef altijd al korte verhalen maar na een ontmoeting enkele jaren geleden met een zedenrechercheur besloot ze hier verder mee te gaan wat resulteerde in deze politiethriller.

Dat deze rechercheur haar inspiratie heeft gegeven en een zeer goede bron was voor het verhaal, blijkt wel uit de details die de schrijfster gebruikt over het verrichten van onderzoek en aanverwante politiezaken. Dit maakt dat het verhaal realistisch overkomt, met name in het begin.

Het verhaal gaat over de jonge politieagente Inge die tijdens een fietstocht een vondeling ontdekt. Ze probeert het kind te redden en brengt het naar het ziekenhuis, waar zij de ervaren rechercheur Liesbeth ontmoet. Liesbeth vraagt Inge haar te assisteren bij haar volgende zedenzaak: de verdwijning van Sofie Vrolijk. Een pedofiel blijkt haar naaktfoto op zijn mobiel te hebben maar van Sofie ontbreekt elk spoor. Ze blijkt het slachtoffer te zijn van een loverboy.

Kortom genoeg actualiteit voor een goede politiethriller. De schrijfstijl pakt de lezer meteen beet. Een gedeelte is in de ik-vorm geschreven en zo kijk je door de ogen van een slachtoffer. Hierdoor bouwt de spanning extra op. De rest is in de derde persoon geschreven. Na een flinke aanloop kom je er achter dat Inge over een bijzonder gave beschikt en net als de andere hoofdfiguur in het verhaal Liesbeth had ik daar wat moeite mee. Aan de ene kant origineel gevonden en het geeft een bijzondere wending aan het verhaal, maar voor mij is het niet consequent genoeg doorgevoerd en roept het meer vragen op dan antwoorden. Zonder deze twist was het ook een goede thriller geweest.

Gelukkig weet de schrijfster de belangrijkste personages goed neer te zetten en uit te diepen en kan je de frustratie van Inge bijna voelen. Zij moet onder andere de zaak van de vondeling laten rusten, omdat de verdwijning van Sofie voorrang heeft. Logisch, maar toch wil je als lezer ook graag een goede afloop voor het kleine meisje. Verder word je als lezer af en toe op het verkeerde been gezet, wat ik zeker in een thriller kan waarderen.

Conny Schelvis

Andere recensies

Niemands verjaardag – Toon Tellegen – Illustraties: Annemarie van Haeringen – Querido – 124 blz. Maar liefst 81 korte verhalen van Toon Tellegen, zoals alleen hij ze schrijven kan. Alle verhalen gaan over dieren die jarig zijn. Telkens kiest de schrijver een andere invalshoek....
Lees verder Categorie: Korte verhalen, Literatuur
| Reageer!
Een meisje met vleugels – Jaco Jacobs – Vertaling: Tjalling Bos – Illustraties: Sophie Pluim – Ploegsma – 144 blz. Wilson, ze is vernoemd naar een tennisracket, woont samen met haar moeder en stiefvader in een camper. In dit verhaal verblijven ze in het...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Denken, vreugde, liefde – Hein-Anton van der Heijden – Elikser – 268 blz. Na Reis naar Brabant (2022) en Twee koffers (2023) is Denken, vreugde, liefde de derde roman van Hein-Anton van der Heijden waarmee ik de lezer opnieuw wil laten kennismaken met zijn...
Lees verder Categorie: Literatuur, Roman
| Reageer!