De wereld in 48 stukken – Menno Hartman – Hollands Diep – 279 blz.
De ondertitel luidt: “Over boeken, reizen en nieuwsgierigheid”, maar had ook kunnen zijn: “Hoe vernielzucht kan leiden tot interessante verhalen”. Uitganspunten zijn: opdelen om iets te leren en hoe verhuist men zijn spullen? De auteur had namelijk een mooie wereldkaart aan zijn muur hangen. Die moest bij verhuizing eraf. Maar wat ermee te doen? Welnu, knip hem in 48 stukken. Waarom 48? Als je een stuk papier alsmaar dubbel vouwt, dan kom je uit op 32 of 64 stukken. Dan blijkt uit het “Vooraf” van Hartman, dat er iets anders aan de hand is. De kaart moest eraf omdat de muur geverfd moest worden. Eerst bleef hij opgerold staand totdat hij verknipt ging worden om in het dagboek van de auteur te passen. Het werden stroken van 11 bij 19 centimeter. Het gevolg is wel dat er stroken zijn met bijna alleen de blauwe zee, terwijl er op andere stroken, zoals bij Europa, veel is geconcentreerd. Dan moet er een beetje worden gesmokkeld of…
De oorlog in stukjes – Simon Carmiggelt – Arbeiderspers – 165 blz.
Simon Carmiggelt (1913 – 1987) is een geweldige schrijver. Intussen is hij alweer bijna veertig jaar dood en mensen onder de vijftig kennen hem misschien niet meer. Ooit begonnen, voor de oorlog, als jonge journalist bij Dagblad het Volk, ontpopte hij zich na de oorlog als schrijver van korte stukjes in het Parool. Het Parool was ontstaan als verzetskrant en Carmiggelt stond mede aan de basis. Tot aan zijn dood werden zijn columns (Kronkels) in het Parool gepubliceerd.
De eenenvijftig verhalen in Oorlog in stukjes zijn geselecteerd door zijn zoon Frank Carmiggelt. Zij omspannen de periode van 1945 tot en met 1983. Bijna elk jaar dook de oorlog op in een van zijn Kronkels. In die periode speelde de Tweede Wereldoorlog nog een belangrijke rol in het leven van velen. NSB’ers die het leven moesten zien op te pakken, verzetsmensen die weer een het gewone leven moesten deelnemen en de overlevenden uit de kampen, zoals joden en politieke gevangenen probeerden de verschrikkingen te vergeten. Je kon ze…
