Politiek en maatschappijkritisch sprookje
Het hebzuchtgas- Jan Terlouw – Uitgeverij de Kring – 222 blz.
In 1970 verscheen Terlouws eerste kinderboek, Pjotr. Een jaar later volgde Koning van Katoren en in 1972 Oorlogswinter. In 2007 was er het vervolg op Koning van Katoren (Zoektocht naar Katoren) en het gerucht dat het een drieluik zou worden. In 2012 vertelde hij dat hij geen kinderboeken meer zou schrijven maar gelukkig heeft hij zich daar niet aangehouden. Het manuscript was in 2014 al af en nu dus eindelijk uitgebracht.
Het hebzuchtgas gaat over Julia, de 18-jarige kleindochter van de president van Tradiciรซ, die stage gaat lopen bij Solide, het bedrijf van Alphons G. Bovenwoning. Het bedrijf houdt zich bezig met winning van olie, gas en kolen. Julia snapt niet dat niemand zich er zorgen maakt over het broeikaseffect, totdat ze ontdekt dat Bovenwoning verslaafd is aan hebzuchtgas. Hij kan alleen nog maar aan geld denken. Ze verzint een list om hem van zijn verslaving af te helpen. Ze benadert ook de kinderen van de rijke directeuren van de grote energiebedrijven. Om het milieu te redden, bedenken ze samen een plan.
Hoewel dit verhaal geen vervolg is op de ander twee boeken over Katoren en een losstaand verhaal, is het wel helemaal in de trant van deze boeken geschreven. Dezelfde stijl, dezelfde sfeer, kortom de fans van Stach kunnen hun hart ophalen. Daar waar Stach in een fantasierijke omgeving avonturen beleefde om op de troon te komen is het voor Julia echter de harde werkelijkheid waarin ze moet verblijven. Het land heeft te lijden onder de klimaatveranderingen, een gedeelte is zelfs onder water gelopen en als de rijke directeuren fossiele brandstoffen blijven produceren zal het er alleen maar slechter op worden.
Dat het klimaatprobleem een issue is dat erg leeft bij de schrijver is op elke bladzijde te merken. Het verhaal is heel vertellend neergezet met een duidelijke boodschap en moraal. Wat dat betreft inderdaad een sprookje voor alle leeftijden. Nou ja voor alle leeftijden? Hier en daar zijn er best wat moeilijke woorden en wat belerende toon die vooral bij de jongeren (basisschool-) leerlingen misschien wat lastig te lezen zal zijn. Er zijn stukken die lijken op een aardrijkskundeles en dat die houden het verhaal een beetje op. Maar om als echt sprookje voor te lezen in de klas (zoals mijn leraar van de basisschool deed met Koning van Katoren) en daarna de discussie aan te gaan met je leerlingen is niet eens zoโn gek idee.
Voor mij persoonlijk was het heerlijk om weer even in de stijl van Koning van Katoren weg te duiken. Al had ik het leuker gevonden als het ook daadwerkelijk in Katoren had afgespeeld, gewoon als jeugdsentiment. Een verhaal over hebzucht en geld, maar ook over vriendschap en liefde.
