Rauw verhaal met zachte randen
Ik zie je – Matthijs Kleyn – Meulenhoff – 288 blz.
Matthijs Kleyn (1979) is schrijver en televisiemaker. Zijn debuutroman Vita (2011) werd meteen een bestseller. Ik zie je is zijn tweede roman.
Inhoud: Fender is een nostalgische jongen, begin dertig, die tegen beter weten in een videotheek runt. Als Lisa op zijn pad komt, voelt hij zich voor het eerst sinds de dood van zijn vader en de breuk met zijn ex eindelijk weer tot leven komen. Lisa is prachtig maar ongrijpbaar: hun liefde puur maar stormachtig. Fender leeft voor films en het zoeken naar bewijs dat Elvis nog leeft. Lisa wil alles uit het leven halen en doet dat met vrienden, muziek en drugs.
De hoofdfiguur Fender, is vernoemd naar een gitaar en leeft in een droomwereld op zoek naar Elvis, want volgens hem kan hij niet dood zijn. Verder geeft hij ook veel verwijzingen naar zijn film- en muziekkennis, wat wel eens te veel is naar mijn idee. Het verhaal bevat veel seks wat behoorlijk platvloers kan overkomen. Ik denk dat sommige vrouwen hierdoor het boek zullen wegleggen of betitelen als mannenboek. Vooral in het begin van het boek komt de hoofdfiguur nu niet bepaald als vrouwvriendelijk over met zijn zeer lage dunk van het andere geslacht.
Als je echter de moeite neemt om je over deze ergernis heen te zetten (als het je ergert) dan kom je weer heel mooie stukken en zinnen tegen. Zo heeft Fender een gesprek met zijn vader op zijn ziekbed dat de schrijver in een heel mooie dialoog verwoord. En er zijn gelukkig meerdere passages in het boek waarbij de emoties van liefde, angst, houden van en loslaten toch weten te ontroeren mede door de woordkeuze van de schrijver. Een reden om door te lezen om te kijken wat het verhaal je verder brengt.
Fender ontmoet Lisa door middel van een sms met de tekst ‘ik zie je’ waarna hij haar leert kennen en een relatie met haar aangaat. Lisa is echter iemand die wegvlucht in feestjes, drugs en drank terwijl Fender niets liever wil dan een relatie met iemand die samen met hem naar de toekomst wil kijken. Fender doet niet aan drugs, terwijl al zijn vrienden om hem heen dit wel doen en hij heeft weinig begrip voor Lisa’s gedrag, maar zijn liefde voor haar blijkt sterk en hij wil haar niet loslaten. De tweestrijd die dit met zich meebrengt, maakt dat je de hoofdpersoon beter leert kennen en begrip krijgt voor zijn reacties. Het einde van het verhaal was voor mij het mooiste gedeelte. De schrijver weet je even op de verkeerde been te zetten om je vervolgens weer flink wakker te schudden.
Het boek is opgedeeld in drie stukken. Ze hebben de titels zie, je, me … Dit is in het verlengde van de titel goed gevonden. Ik zie je, zie je me.
Het verhaal is een verhaal van iemand zoeken, vinden, vasthouden maar toch ook loslaten.
