Samen delen, wat is dat eigenlijk?
Dat is míjn vijver – Claire Garralon – Vertaling Ester van Buren – Book Island – 36 blz.
Een klein, geel eendje vindt op een dag een prachtige vijver, helemaal voor hem alleen! ‘Oh! Wat een mooie vijver! Dat is míjn vijver!’ roept hij. Maar dan komt er een wit eendje aangelopen, en hij roept precies hetzelfde. Ze besluiten de vijver te delen en verdelen ‘m in tweeën. Ziezo, nu hebben ze ieder een stukje vijver, waarin ze rond kunnen zwemmen, met een duidelijke grens in het midden. Dan komt er een derde eendje aangelopen, en ook hij eist een stuk van de vijver. Meer vrolijk gekleurde eendjes volgen en al snel is de vijver helemaal vol met bontgekleurde eendjes. Uiteindelijk komt een zwart eendje aangelopen die vraagt aan de eendjes of hij mee mag doen.
De eendjes vragen ongerust of hij soms ook een stuk van de vijver wil. ‘Nee hoor,’ antwoordt het eendje. En hij vertelt dat hij gewoon plezier wil maken en zwemmen, net als zij. De eendjes in de vijver zijn verbaasd. Wat bedoelt het zwarte eendje? Ze hebben helemaal geen plezier. Ze kunnen zich amper bewegen in dat kleine stukje vijver dat ze bezitten. Dat vindt het zwarte eendje maar raar en hij oppert om de vijver samen te delen, zodat ze plezier kunnen maken, met z’n allen. Dat vinden alle eendjes een geweldig idee, en eindelijk hebben ze plezier. Maar dan … komt er een nijlpaard aangelopen. Ojee, wat moeten de eendjes nu?
Een grappig verhaaltje met een hoop herhalingen wat kleine kinderen zeker zal aanspreken. Het einde is erg verrassend, waardoor het verhaal een grappige wending krijgt. De teksten zijn eenvoudig, net als de tekeningen, waardoor het verhaal gemakkelijk te volgen is. Het thema delen kan met dit boekje goed besproken worden samen met je kind of met leerlingen in de klas. Want is wat de eendjes doen wel écht delen? De tekeningen zijn eenvoudig, duidelijk en in heldere kleuren uitgevoerd. Grappig detail is dat alle eendjes eruit zien als de eendjes van het bekende hengelspel op de kermis.
