Spannende, claustrofobische thriller

Kiekeboe – Chris McGeorge – Vertaling: Yolande Ligterink – Luiting-Sijthoff – 300 blz.

De jonge Britse schrijver Chris McGeorge (1991) debuteerde vorig jaar met de thriller Tik Tak, de vertaling van Guess Who. De roman ontstond als proefschrift voor zijn opleiding Master Creatief Schrijven (Crime/Thriller) aan de City University of London. Het boek kreeg wisselende recensies: in vakkringen over het algemeen goed, maar lezers waren niet zo lovend. Het behoort tot het genre ‘locked-room mystery’ (gesloten-kamermoord). In een van binnen afgesloten kamer waar niemand binnen kan komen, wordt toch een moord gepleegd. Edgar Allan Poe beschreef het als eerste in The Murders in the Rue Morgue (1841) en werd later opgevolgd door John Dickson Carr (ook Carter Dickson). De vraag is nu of McGeorge binnen het genre blijft en of hij een groei in zijn schrijverschap heeft doorgemaakt.

Om met de deur in huis te vallen: ja … hij is min of meer binnen het genre gebleven. Alleen heeft hij de kamer vervangen door een tunnel, de Standedge Canal Tunnel. De constructie en de toestand waarin de tunnel verkeert, spelen een belangrijke rol in de plot. Je kunt eigenlijk spreken van een ‘hoofdpersoon’. Deze locatie is volledig realiteit! De tunnel verbindt Marsden en Diggle, dwars door het Penninisch Gebergte, aan de noordgrens van het Peak District National Park, ten noordoosten van Manchester. Na in verval te zijn geraakt, is hij begin deze eeuw gerestaureerd voor de pleziervaart. Hij heeft een lengte van ruim vijf kilometer en is de langste, hoogste en diepste van Engeland. Naast het kanaal zijn er twee spoortunnels en een voor werkverkeer.

Robin Ferringham is een ex-journalist en heeft een boek geschreven: Zonder haar. Het gaat over zijn leven zonder zijn vrouw Samantha (Sam), die drie jaar geleden zonder spoor na te laten is verdwenen. Tijdens een signeersessie van zijn boek wordt hij gebeld door Matthew McConnell. Die zit in de gevangenis op verdenking van moord. Matthew smeekt Robin hem te helpen in ruil voor informatie over Sam. Robin gelooft hem eerst niet tot Matthew dingen zegt die alleen Sam en hij kunnen weten.

Matthew is als gids in dienst getreden bij de Canal Trust en begeleid toeristen door de Standedge tunnel. Zijn vijf vrienden (de tweeling Tim en Rachel Claypath, Edmund Sunderland, Prudence Pack en Robert Frost) zijn gaan studeren. Ze houden een soort reünie, waarbij Matthew hen door de tunnel voert. Hij heeft als gids een sleutel voor het hek waarmee de tunnel buiten het seizoen is afgesloten. Een paar uur later komt de boot weer uit de tunnel, maar … geen spoor van de vijf, alleen Matthew en een hond die meevoer zijn nog aan boord. Matthew ligt bewusteloos op het dek met een hoofdwond. Wat is er gebeurd?

De politie onder leiding van hoofdinspecteur Claypath, de vader van de tweeling die verdwenen is, onderzoekt de zaak. Het resultaat is dat Matthew beschuldigd wordt van moord op zijn vrienden, inmiddels De Vijf van Standedge genoemd. Er is één probleem: waar zijn de lichamen. De politie verdenkt Matthew ervan die na de moord ergens gedumpt te hebben. Er is geen andere verklaring te vinden. Hij wordt gearresteerd en moet over vijf dagen voor de rechter verschijnen.

Robin besluit Matthew te hulp te komen en vertrekt naar Marsden. In eerste instantie is het om meer over zijn verdwenen vrouw te weten te komen, maar al snel raakt hij geïntrigeerd door het mysterie van de Vijf van Standedge. Hij informeert bij de bewoners, die hem echter niet met open armen ontvangen; zij willen, om toestroom van pers en nieuwsgierigen te voorkomen, de zaak zoveel mogelijk stilhouden. Hij krijgt wat informatie en een foto los van Amber Crusher. Belangrijk voor hem is dat hij gaat samenwerken met Sally Morgen, die een bizarre nieuwswebsite (The Red Door) runt en de enige is die gepubliceerd heeft over het mysterie.

Weet Robin Matthew vrij te krijgen en is die schuldig of niet? Waar zijn de lichamen? Wat is er precies de toedracht? Vindt Robin zijn Sam terug? Dit en nog veel meer komt u te weten door dit spannende en claustrofobische boek te lezen.

Terugkomend op de tweede vraag hierboven: ja… McGeorge is gegroeid in zijn schrijverschap. Hij heeft met Robin een mooi, karaktervol personage geschapen, zo’n beetje de enige in het boek met zuivere motieven. Alle anderen zijn niet wat ze lijken te zijn, maar worden wel als levensechte mensen door zijn pen beschreven. De plot is ingenieus en origineel. Hij blijft altijd bij de zaak en bewandelt geen onnodige zijwegen.

Af en toe laat hij het toeval een te grote rol spelen. Dat is o.a. het geval bij de ontmoeting tussen Sally en Amber net op het moment dat Robin, na lange tijd, Sally opbelt. Ook de verschijning van Sally op een cruciaal moment aan het einde van het boek is niet echt onderbouwd. Frappant is overigens dat McGeorge in dit boek een kleine filosofie over toeval heeft opgenomen. Het feit dat Sally Morgan niet echt zo heet, heeft binnen de plot geen functie.

De auteur hanteert een zeer prettige schrijfstijl, waardoor je al snel meeleeft met het verhaal. Hij moet zich grondig in de locale situatie hebben verdiept. De beschrijving van het interieur van de tunnel zorgt ervoor dat je denkt er zelf in terecht gekomen te zijn. De opbouw van de spanning gaat geleidelijk, geen plotselinge wendingen. De uitleg in het laatste kwart van het boek veroorzaakt (tijdelijk) wat vertraging, maar ook verademing door nu de waarheid te kennen. Het einde van het boek heeft iets melodramatisch, maar het had veel erger kunnen zijn als McGeorge had gekozen voor een bouquet-reeks-achtig slot.

Chris McGeorge heeft het in zich een grote toekomst tegemoet te gaan. Houd hem in de gaten!

Kees de Kievid