‘Sprakeloos’ een boek waar je over blijft praten

Sprakeloos – Tom Lanoye – Prometheus – 360 blz.

Wat kun je doen als je schrijver bent en je moeder krijgt een hersenbloeding, waaraan ze twee jaar later overlijdt? Je kunt daar een boek over schrijven. Tom Lanoye, zoon van een Antwerpse slager, wilde graag een ode brengen aan zijn moeder en stelde een schema op om die roman over haar daadwerkelijk te gaan maken. Hoe hij ook zijn best deed, het kwam maar niet van de grond. Hij had het eigenlijk al opgegeven. Maar tegen zijn vader had hij zijn voornemen ooit bekendgemaakt. Bij elke gelegenheid vroeg vader dan ook aan Tom: ‘Hoe staat het met dat boek van u?’

Tom Lanoye schreef tussendoor van alles, waaronder een toneelstuk, maar dat telde voor vader niet. Lanoye werd gek van de vraag van zijn vader en besloot om toch nog maar een poging te wagen. Dit keer zonder vooropgezet schema, maar uit de losse pols. Het resultaat werd Sprakeloos een boek van 360 bladzijden waarin een deel van het leven van Josée Verbeek, Toms moeder, in anekdotes langskomt.
Het resultaat is een bonte verzameling verhalen die, zoals de schrijver in de inleiding al aankondigt, van de hak op de tak springt.

Rode draad in het boek is Toms moeder, de spil om wie alles in het gezin Lanoye draaide, die naast huis- en slagersvrouw ook amateuractrice was. Zij maakte de uitdrukking ‘moeders wil is wet’ geheel waar. In de familie werd dit algemeen onderkend. ‘Als ons Joséeke zich iets voorneemt? Ga dan maar uit de weg.’

Lanoye heeft een on-Nederlands, nogal barok taalgebruik, en dat is voor de literatuurliefhebber smullen. Geen clichés of taal die doodslaat, maar energiek en levendig zoals ook Toms moeder tot aan haar beroerte was. Geen moment verveelt de lezer zich, behalve als Lanoye een opsomming geeft van alle soorten hapjes die de familie eens moest bereiden bij de opening van een showroom voor geïmporteerde Amerikaanse auto’s. Het zij hem vergeven.

Sprakeloos was genomineerd voor de Libris Literatuurprijs 2010, maar won hem niet. Ik kan me amper voorstellen dat het boek Kleine Dagen van winnaar Bernard de Wulf een hoger literair gehalte heeft dan Sprakeloos, maar de jury dacht daar anders over.
De recensent van Elsevier werd sprakeloos van dit boek. Ik juist niet. Ik heb steeds zin om erover te spreken. Sprakeloos bevat scènes die ik nooit zal vergeten!

Pieter Feller

Boek bestellen!

Andere recensies

Peer – Mohana van den Kroonenberg – Illustraties: Karst-Janneke Rogaar – Querido – 104 blz. Dit is het vierde boek van Mohana van den Kroonenberg dat ik gelezen heb en ik moet eerlijk zeggen dat ik ze alle vier geweldig vind. Ze hebben allemaal...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Jheronimus Bosch en de Lieve-Vrouwe-broederschapskapel – Loes Scholten – Walburgpers – 275 blz. De wereldberoemde kunstschilder Jheronimus Bosch is overleden in het jaar 1516. Vijfhonderd jaar later wordt er een databank, BoschDoc, met bronmateriaal, veelal eigentijds, over de schilder zelf, zijn werken en zijn...
Lees verder Categorie: Kunst & Cultuur
| Reageer!
Hoop – Paus Franciscus – Ambo-Anthos – 380 blz. De hoopvolle titel geeft al aan dat de paus een optimist is. Zijn optimisme, en dat is niet vreemd voor een gelovig man, is vooral gestoeld op Bijbelteksten. “De ‘dag van Jahwe’, zoals beschreven door...
Lees verder Categorie: Biografie & Autobiografie
| Reageer!