Stiefzusters in de clinch
Niemandsdochters – Annie van Gansewinkel – De Eenhoorn – 170 blz.
Twee meisjes worden tegen wil en dank stiefzussen. Het enige dat ze gemeen hebben is een slechte thuissituatie. En hun stiefouders! Zelf zien ze alleen de verschillen.
Chantal kent haar vader niet en haar moeder, die bij verschillende mannen een kind heeft, is geen echte moeder voor haar. Chantal verzorgt haar broertje zo goed ze kan tot het niet meer gaat. Ze meldt zich aan bij jeugdhulp en komt in een voorlopig pleeggezin. Na wat heen en weer geschuif, toch terug naar huis tot het echt ECHT niet meer gaat, belandt ze bij Bert en Lot. Daar begint ze te wennen, rustig te worden na alle narigheid thuis en gaat het geleidelijk goed met haar. Tot de dag dat er een nieuw meisje in huis komt. Hoezo? Is zij niet goed genoeg?
Ange heeft het ook wel gehad met thuis. Vader heeft de ene vriendin na de andere en moeder hangt het slachtoffer uit. Ze wil niks meer met thuis te maken hebben. Ze is blij met haar nieuwe pleegouders, maar het is wennen met haar pleegzus. Ze merkt aan Bert en Lot dat Chantal zich volkomen anders gaat gedragen. Ze maakt zich zwart op, verft haar haar zwart en trekt zwarte kleren aan. Ze doet vervelend naar Bert en Lot en ook naar Ange. Die snapt er weinig van.
Hoewel de meiden op dezelfde school zitten, bemoeien ze zich nauwelijks met elkaar. Elk heeft haar eigen sores, want al zitten ze in een pleeggezin, dat betekent niet dat ze van hun familie af zijn. Ze uiten zich beiden op internet maar in huis wordt de toestand steeds ingewikkelder. Dat gaat zo ver dat zelfs de relatie tussen Bert en Lot er niet beter op wordt.
Niemandsdochters een is verhaal over pleegkinderen, over loslaten van het verleden en tegelijk vertrouwen leren krijgen in de toekomst. De dames Chantal en Ange hebben pittige dialogen, waarin lezers van die leeftijd vast veel in herkennen. De schrijfster geeft geen oordeel over de meisjes en de pleegouders, ze laat veel aan de lezer over. Ze doet dat zo dat de lezers zich er goed in kunnen verplaatsen.
In tegenstelling tot het heldere verhaal en taalgebruik is het omslag weinig zeggend. Dat is jammer, want je kunt aan de buitenkant niet zien dat het een zeer eigentijds verhaal is. Maar wie daar doorheen kijkt, ontdekt een prima boek.
