Thriller met veel lijnen

Heks – Camilla Läckberg – Vertaling: Elina van der Heijden, Wiveca Jongeneel en Tineke Jorissen-Wedzinga – Ambo/Anthos – 685 blz.

“Het was onmogelijk om te weten wat voor leven het meisje zou hebben gekregen. Wie ze zou zijn geworden. Op vierjarige leeftijd was nog niets af”.

Zo begint de tiende thriller, Heks, van de populaire Zweedse schrijfster Camilla Läckberg. De trouwe lezer maakt weer kennis met het wel en wee van Erica Falck, schrijfster van misdaadromans en moeder van drie kinderen, haar man Patrik die politieman is en zijn collega’s Martin, Gösta, Paula en Bertil.

Ook in dit boek speelt Erica Falck een belangrijke rol bij het oplossen van de zaak. Ze is bezig met een boek over een oude moordzaak van dertig jaar geleden. De toen vierjarige Stella verdween van de boerderij waar ze met haar ouders en ouder zusje woonde en vermoord werd gevonden bij een bosmeertje. De twee tienermeisjes Helen en Marie die die middag op haar pasten, werden beschuldigd van de moord en bekenden hem ook. Later trokken ze hun bekentenis echter weer in en daarna bleven ze altijd ontkennen schuldig te zijn.

Erica stuit bij haar onderzoek op onvolkomenheden die vragen oproepen over de gang van zaken dertig jaar geleden. En dan is daar opeens de moord op Linnea, ook vier jaar en wonend op dezelfde boerderij als Stella, bovendien wordt ze op dezelfde plek gevonden…
Er ontstaat angst bij de inwoners van Fjällbacka. Is er een seriemoordenaar of ligt de schuld bij een van de vluchtelingen die in het asielzoekerscentrum bivakkeren? De problematiek rondom de vele vluchtelingen uit Syrië is een van de lijnen in dit boek. Is er wellicht een verband tussen beide zaken en spelen de tienermeisjes van destijds ook nu een rol?

De tienermeisjes zijn nu volwassen vrouwen, Helen is altijd in het dorp blijven wonen en heeft een ongelukkig huwelijk met James. Ze hebben een zoon, Sam, die veel gepest wordt. Marie is een gevierd filmster die nu heel toevallig net in Fjällbacka is voor filmopnames, zij heeft een dochter, Jessie.

Genoeg lijnen zou je denken maar dan is er ook nog het verhaal over Elin Jonsdotter die in 1671 leefde in Bohuslän en voor hekserij werd veroordeeld, ziehier de titel. Pas op de laatste bladzijde wordt duidelijk waarom Läckberg deze lijn heeft ingebracht. Ook de vraag wie Stella en Linnea heeft vermoord wordt pas aan het eind duidelijk. Dat maakt dat dit boek een echte pageturner is, je wilt weten hoe het zit, en zoals altijd bij Läckberg is de ontknoping ook nu weer spectaculair!

Dat het politiewerk af en toe wel wat amateuristisch overkomt en er toch een paar losse eindjes zijn, neem je op de koop toe. De vele lijnen maken het voor een lezer die nog niet eerder iets van Läckberg heeft gelezen lastig, maar dat neemt niet weg dat het weer een heerlijk boek is dat je met een zucht dichtslaat en meteen alweer doet verlangen naar de volgende!

Nelleke Feller