Een thriller die de nachtrust flink kan verstoren
Gotcha! – Sterre Carron – Witsand Uitgevers – 387 blz.
Sterre Carron, een pseudoniem, is een Vlaamse schrijfster van misdaadromans. Ze debuteerde als schrijfster in 2013 met Mara. Carron had in haar jeugd veel belangstelling voor criminologie maar belandde uiteindelijk in een opleiding tot vroedvrouw. Inmiddels behoort ze tot de top van de Nederlandstalige thrillerschrijfsters. Gotcha! is het zevende boek uit de Rani Diaz reeks.
Keerbergen, 30 juli 2006. De dag van een drama dat Sofia haar hele leven zal achtervolgen. Als ze ’s nachts aan het werk is, wordt ze gebeld door haar elfjarige dochter. Lorena is helemaal in paniek en Sofia bedenkt zich geen moment en springt in haar auto op weg naar huis. Ze blijft telefonisch contact houden met Lorena. Dan hoort ze iemand Gotcha! roepen, gevolgd door een kwaadaardige lach. En dan is het stil…Wat is er gebeurd met haar dochter? En haar man, waar is hij?
“Dan hoor ik een mannenstem, die iets brult wat me bijna tot waanzin drijft: ‘Gotcha!’, gevolgd door een sadistische schaterlach.”
Als je alle thrillers van een auteur hebt gelezen, en deze vind je ook allemaal goed, is het best lastig om niet in herhaling te vallen. Gotcha! is de zevende thriller van Sterre en wat heb ik er van genoten. Meerdere verhaallijnen, allen voorzien van een mooie spanningsboog, en maar weer afvragen hoe de verbanden tussen deze lijnen in elkaar zitten. Daarnaast weer meeleven met Rani, die samen met haar gezin een groot drama aan het verwerken is. Al staat in Gotcha! het persoonlijke van Rani weer iets meer op de achtergrond. De auteur lijkt dit af te wisselen, in het ene boek staat Rani op de voorgrond, om in een ander boek de behelsde zaak op de voorgrond te zetten. Door alle boeken uit deze reeks op volgorde gelezen te hebben, zijn de vaste personages geen vreemden meer, ze zijn zogezegd hele goede vrienden geworden.
Een open en vlotte verteltrant maken de thrillers uit de Rani Diaz reeks aangenaam te lezen en dit geldt uiteraard eveneens weer voor Gotcha!. Maar Carron spaart de lezer niet met de rauwe passages die aanwezig zijn, soms zelfs op het gruwelijke af. Deze thriller handelt over wraak en over hoeveel een mens te verstouwen kan hebben voordat er een grens bereikt is dat iemand zo ver komt om in staat te zijn tot het onmogelijke.
“Dan wordt alles donker. Het is goed geweest. De grens is overschreden. De duivel had ongelijk. Ik ben niet laf.”
Tegenover de rauwe passages is er ook liefde en romantiek. Altijd een leuke bijkomstigheid doch deze keer is het soms een beetje zoetsappig, iets te. Carron heeft het tevens niet kunnen voorkomen dat ik een aantal dingen al snel had doorzien. Gelukkig niet alles en het maakte het geheel niet minder interessant en er blijft alsnog voortdurend een goed spanningsveld aanwezig. En dan ben je vliegensvlug op de allerlaatste bladzijde aangekomen, en leest de laatste regels. Regels die wederom voor nieuwe vragen zorgen… Gotcha!, misschien voor mij niet de beste uit de reeks, maar wel weer een overtuigend geschreven thriller, een thriller die de nachtrust flink kan verstoren.
