Tomas Ross menger van fictie en feiten

Het meisje uit Buenos Aires – Tomas Ross – Cargo – 366 blz.

Tomas Ross, pseudoniem voor Willem Pieter Hogendoorn(1944) is een veelschrijver en een succesvolle. Driemaal won hij met zijn thrillers de Gouden Strop. Uitgeverij Cargo noemt Het meisje uit Buenos Aires op de omslag gewoon een ‘thriller’. Dus geen malle pretenties om het werk ‘literair’ te noemen. Tomas Ross heeft volgens mij ook maar één pretentie en dat is een vlot leesbaar, goedgeschreven, spannend verhaal schrijven en dat lukt hem telkens weer.
In Het meisje uit Buenos Aires is, zoals in meer boeken van Ross, voor het koninklijk huis een grote rol weggelegd.

Het boek speelt grotendeels in 2003 ten tijde van de affaire De Roy van Zuydewijn, die ook een rol in het boek speelt onder de naam Edwin Roy Lelyveld. Het meisje uit Buenos Aires slaat op prinses Maxima, maar ook op de vierentwintigjarige Carmen Lugones, die er in 2003 achterkomt dat haar ouders ten tijde van de Videla dictatuur zijn verdwenen en dat ze is geadopteerd. De echte moeder van Carmen, Graciela, heeft vlak voor haar dood een pakketje in de bagage van een zekere Vogel, een begeleider van het Nederlands elftal, dat in 1978 de finale van het WK in Argentinië verloor, verstopt. In Nederland moest Pip Delfos, dat weer uit zijn koffer halen. Pip is echter op de dag dat Vogel is teruggekeerd bij een verkeersongeluk om het leven gekomen.

Er zijn twee verhaallijnen, in de ene gaan Carmen en Hartman – de zoon van Pip Delfos – op zoek naar het verdwenen pakketje en ontdekken foto’s waaruit blijkt waarom Carmens vader moest verdwijnen. Foto’s die alles te maken hebben met prinses Maxima, de dochter van de onderminister van Landbouw ten tijde van dictator Videla, Jorge Zorreguieta.

In de andere verhaallijn wordt ene Kaplan gechanteerd door Edwin Roy Lelyveld die van hem verlangt een kistje te stelen uit het landhuis van Maxima en Alexander. Aan het eind komen de twee lijnen samen in een verrassende ontknoping. Het meisje uit Buenos Aires is vakkundig geschreven en wie geen literaire hoogstandjes verwacht, maar een spannend boek, komt zeer aan zijn trekken.

Pieter Feller

Andere recensies

Doris – Lo Cole – Vertaling: Mariella Manfré – De Vier Windstreken – 32 blz. Wat een lief prentenboek is dit. Echt een zoekboek voor peuters. Het is in heerlijke kleuren uitgevoerd en dat is vooral toepasselijk, omdat het over een olifantje gaat waar...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!
Hein-Anton van der Heijden – Twee koffers – Elikser – 255 blz. De titel beschouwend zijn er twee mogelijkheden. De eerste is niet zo waarschijnlijk: de hoofdpersoon en verteller Léon Huet, “schrijver van bevlogen beschouwingen en boeken over film”, erft twee koffers met erotica...
Lees verder Categorie: Literatuur, Roman
| Reageer!
De C is voor Celia – Heleen Blesgraaf – Moon – 240 blz. De zestienjarige Celia is de derde (dus de derde letter van het alfabet) van een gezin met 13 kinderen. Ze is close met haar oudste zus Arlette en haar broer Barto....
Lees verder Categorie: Jeugdboeken, Young Adult
| Reageer!