Twee boeken maar één verhaal
Tagged, daders en redders – 301 blz. – Tagged, slachtoffers – 289 blz. – Titia Wijbenga – Uitgeverij in-outbooks
Titia Wijbenga is psycholoog in het dagelijks leven met als specialiteit hoogsensitiviteit, wat ook één van de thema’s in Tagged is. Haar debuut, twee boeken en één verhaal. Beide boeken vanuit een ander perspectief geschreven, zodat je niet alle puzzelstukjes in eerste instantie in handen krijgt. Wijbenga wil in haar praktijk mensen dichter bij elkaar brengen en dit ook in deze leeservaring mee geven. Dat je het boek samen gaat lezen en er over gaat praten en zo ervaringen gaat uitwisselen en de puzzel samen afmaakt.
Het verhaal gaat over de achttienjarige Merel die na schooltijd verdwijnt. Ze blijkt ontvoerd, maar tot haar verbazing heeft ze zelf aan de ontvoering meegewerkt al snapt ze zelf niet goed hoe. Haar ontvoerders misbruiken haar voor experimenteel onderzoek en ze blijkt niet het enige slachtoffer te zijn. Ook Martijn is in de handen van deze criminelen gevallen en samen proberen ze te ontsnappen Ze krijgen hulp van een “Stem” maar na hun ontsnapping blijken ze toch nog verbonden met het criminele instituut en roepen de hulp in van kindertherapeute Maud en privédetective Mark, die in eerste instantie op zoek is naar een vermist meisje, Ruth, en zo op hun pad kwam. Samen proberen ze achter de waarheid te komen. De proefpersonen lijken geen enkele connectie of achtergrond met elkaar te delen tot blijkt dat ze allemaal hooggevoelig zijn en dat de reden is dat ze slachtoffer werden en kunnen ze op zoek naar het volgende antwoord, naar de reden van de experimenten.
Twee boeken en één verhaal. Het idee is zeker origineel en leuk gevonden. Het boek Slachtoffers is dus vanuit de slachtofferrol geschreven, niet alleen vanuit Merel maar ook vanuit de andere slachtoffers en het andere boek Daders en redders vanuit het oogpunt van de andere figuren uit het verhaal. Er zijn dus aardig wat mensen aan het woord, maar doordat de hoofdstukken niet al te lang zijn en boven elk hoofdstuk staat wie er aan het woord is, blijf je goed in het verhaal zitten.
Beide verhalen zijn chronologisch verteld en met dezelfde snelheid. Ben je in het eerste boek op de helft ben je in het andere boek op dezelfde plek in het verhaal. Als je dus besluit te gaan duo-lezen kan je aardig met elkaar op lezen. Ik heb dit idee echter niet opgevolgd en heb beide boeken alleen maar wel door elkaar heen. Het leuke hiervan is dat het gewoon klopt. De verhalen vullen elkaar goed aan, het beeld van de karakters versterkt en losse eindjes worden aan elkaar geknoopt. En dat vind ik best knap gedaan. Ik denk dat de schrijfster het ook op deze wijze heeft moeten schrijven want anders zou je denk ik te snel te veel weg gaan geven.
Naast het feit dat de boeken bij elkaar horen, zou je ze toch wel zelfstandig kunnen lezen. Persoonlijk vond ik het deel van de Daders en redders meer aanspreken, maar dat komt denk ik ook door de inhoud en dat daar wat meer verschillende karakters in voorkomen. De epiloog geeft nog een leuke verrassing en de verhalen smaken zeker naar meer. Al hoeft dat voor mij niet specifiek in een duo-boek. Het idee is zeker origineel, maar of het in de praktijk echt werkt, verwacht ik niet.
