Uit bewondering voor Maarten van Roozendaal

Om te janken zo mooi – Maarten van Roozendaal e.v.a. – Nieuw- Amsterdam – 110 blz.

Om te janken zo mooiHet was een grote schok toen ik in januari hoorde dat Maarten van Roozendaal zijn theatertournee moest afbreken. Hij is ongeneeslijk ziek. Hij heeft kanker. Een plan dat al een tijdje op de plank lag moest nu snel worden uitgevoerd. In het voorwoord van dit boek vertelt hij dat redactrice Lolies van Grunsven, met wie hij werkte aan zijn programma ‘Red mij niet’, hem ooit aanraadde om ook eens wat proza te gaan schrijven. Van Roozendaal kwam erachter dat de liedvorm toch echt zijn vorm is. Toen al kwam hij op het idee om door hem bewonderde kunstenaars te vragen zich te laten inspireren door een liedtekst en daar hun eigen kunstwerk van te maken. Het was er nog nooit van gekomen.

Van Roozendaal nodigde achttien kunstenaars uit en zij maakten binnen een maand een verhaal, gedicht of illustratie. Van Desanne van Brederode tot Joost Zwagerman leverden zij grappige, ontroerende, maar altijd originele bijdragen aan dit boek.
Van Roozendaal won met zijn teksten en theatervoorstellingen vele prijzen en wordt vergeleken met grootheden als Jacques Brel, Tom Waits en Randy Newman. Strelend natuurlijk, maar Van Roozendaal is eigenlijk onvergelijkbaar, want uniek. Zijn teksten blijven ook op papier overeind, maar winnen natuurlijk aan kracht als ze door hem zelf worden uitgevoerd.

Eén bijdrage licht ik eruit, die van Peter van Straaten. Hij liet zich inspireren door het lied ‘Maaltijd’ een tekst die behoorlijk dicht bij een kort verhaal komt. Op Van Straatens tekening zien we een moeder die een fles wijn opentrekt, op de achtergrond zit iedereen te gruwen van de door haar bereide maaltijd. Het lied gaat over een aantal kinderen dat bij moeder gaat eten en de prietpraat die ze aan tafel bezigen.
“‘God wat fijn dat jullie er zijn,’ zegt mijn moeder.
‘Ja gezellig kinderen,’ zegt haar vriend, en mijn broer zegt: ‘Ik was gisteren in Breda.’
‘Ik heb het een beetje koud,’ zegt mijn kleine zusje.
‘Dat valt toch wel mee,’ zegt haar man, die dus mijn zwager is en vegetarisch is. Dat is helemaal niet erg. Dat is een kleine moeite. Een kleine moeite.”

‘Maaltijd’ is een lied dat Van Roozendaal zong in zijn laatste theatervoorstelling en die heb ik gelukkig gezien. Met zijn bekende rauwe, hese, luide stem bracht hij dit lied en de zaal genoot en lachte om de grappige en vooral herkenbare situatie aan tafel bij moeder die zo haar best heeft gedaan om iets lekkers klaar te maken, terwijl iedereen met zichzelf bezig is en eigenlijk verlangt naar het moment dat ze afscheid kunnen nemen en naar huis kunnen gaan. Drama en humor in dit lied. Tja, het is echt om te janken zo mooi.

Pieter Feller

Andere recensies

Vincent van Gogh – Maria Isabel Sánchez Vegara – Illustraties: Alette Straathof – De vier windstreken – 36 blz. De serie little people, big dreams: biedt informatieve biografieën over mensen die een stempel op deze aarde hebben gedrukt. En natuurlijk is de informatiebron kort...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Wegloopdagen – Pim Lammers – Illustraties: Sophie Pluim – Querido – 224 blz. Aan iedereen vanaf een jaar of tien die niet weet wat wegloopdagen zijn, raad ik aan om dit fantastische verhaal van Pim Lammers te lezen. Vanuit de tijd dat ik de...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Stoute schoenen – Bart Van Loo – De Bezige Bij – 848 blz. Met zijn werk De Bourgondiërs behaalde de Vlaamse auteur Bart Van Loo een internationaal succes dat doet duizelen. Liefst 400.000 exemplaren passeerden de toonbank met ondertussen al vertalingen in negen andere...
Lees verder Categorie: Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!