Uurtje vermaak met wat restjes van Pauw

Marion Pauw – Gulzig – Anthos – 115 blz.

Marion Pauw is in korte tijd uitgegroeid tot een van de populairste vrouwelijke thrillerschrijvers. Dat heeft uitgeverij Anthos ertoe verleid om dan ook maar wat korte verhalen, die toch nog ergens op de plank lagen, in boekvorm uit te brengen. De fans kopen het boekje toch wel. Gulzig – en andere spannende verhalen, zoals de ondertitel luidt, bevat verhalen die ze voor diverse bladen, zoals Playboy, Marie Claire, Libelle en Avant Garde schreef, en een paar verhalen uit de nooit verschenen bundel Dumpen en gedumpt worden.

Uitgeverij Anthos vermeldt weer eens op de cover dat het hier een ‘literaire thriller’ betreft. Waarom toch? Het zijn zeven korte, redelijk spannende verhalen, maar natuurlijk geen thriller en literair zijn ze ook niet. Of je moet vinden dat de weinige vergelijkingen die in de bundel staan zoals: ‘Ik lik haar tepel nu als een hond die na een lange wandeling aan zijn waterbak staat.’ of ‘Ze lacht en heeft werkelijk niet door dat de leegte in mij verder strekt dan de Serengeti.’, literaire hoogstandjes zijn.
Marion Pauw kan er ook niets aan doen dat het etiket ‘literair’ op haar boekje geplakt is. Zou de uitgever het doen om de lezer een goed gevoel te geven? ‘Ja, ik lees veel thrillers, maar alleen literaire, hoor!’

Het boekje van Marion Pauw is voor de fans vast lekker leesvoer. Het geeft je hooguit een uur vermaak, maar daar is de prijs ook naar. De verhalen zijn wel nogal wisselend van kwaliteit.
Misschien is het leukste aan het boekje wel het voorwoord van Pauw, waarin ze wat vertelt over haar drijfveren om schrijver te worden en over de boeken die ze schreef. Met de thriller Daglicht won ze zelfs een Gouden Strop. Tussendoor schreef ze ook nog een kookboek.
Voor de fans is te hopen dat Pauw de inspiratie kan vinden om nog veel spannende, keiharde thrillers te schrijven, want daar ligt haar kracht.

Pieter Feller