Verhalen over de kleine man
Broeder, schrijf toch eens! – Rinus Spruit – Cossee – 156 blz.
Rinus Spruit publiceerde zijn eerste boek toen hij al 63 jaar was en nu is er – zeven jaar later – zijn derde, Broeder, schrijf toch eens!. De titel is ontleend aan een brief van een zuster van zijn opa, Jannetje. Jannetje en Elizabeth, oudtantes van Rinus Spruit zijn lang geleden naar Amerika vertrokken en in hun laatste jaren verlangen ze terug naar Zeeland. Ze schrijven hun broer Jan, maar die schrijft zelden of nooit terug. Dat komt omdat de eenvoudige rietdekker, vanwege zijn gebrekkige opleiding, niet in staat is om een goede brief te schrijven. Rinus Spruit neemt de brieven van zijn oudtantes, die hij op de zolder van zijn ouderlijk huis heeft gevonden, integraal in zijn boek op. Het zijn klaagzangen over de gezondheid en over de heimwee naar Nieuwdorp waar de zussen vandaan kwamen en Zeeland dat ze nooit meer zullen zien. Jammer genoeg is dit gedeelte het minst interessant.
Ook Rinus Spruit lijdt aan heimwee, heimwee naar zijn overleden vader. Die heimwee trekt zo erg aan hem dat hij na diens dood besluit om weer in zijn ouderlijk huis te gaan wonen. Hij is dan 58. Hij wil dichter bij zijn vader komen, ook omdat hij het gevoel heeft dat hij hem nogal heeft teleurgesteld. Het wordt een zoektocht naar zijn voorvaderen. Spruit doorzoekt alle dozen met oude brieven en foto’s, die hij op zolder vindt. Een interessant deel van zijn boek is zijn zoektocht naar een andere oudtante, Catharina, de zuster van Jannetje en Elizabeth, die naar Antwerpen vertrok. Eigenlijk vluchtte ze, omdat ze was betrapt op het stelen van een stuk vlees van haar baas, tenminste zo gaat het verhaal in de familie. Spruit spoort haar nazaten in België op om uit te zoeken wat er echt gebeurd is en doet een paar verrassende ontdekkingen.
Er is enige verwantschap tussen de boeken van Rinus Spruit en die van Frans Pointl. Beiden zijn op latere leeftijd gaan schrijven, hebben moeizame relaties met vrouwen en schrijven over dingen die dichtbij hen staan. Het zijn beiden mannen die het niet moeten hebben van hun fantasie. Rinus Spruit vertelde dat hij nu wel eens klaar is met zijn vader na drie boeken, De rietdekker, Een dag om aan de balk te spijkeren en Broeder, schrijf toch eens!.
Broeder, schrijf toch eens! wordt een roman genoemd, maar dat is een vlag die de lading niet helemaal dekt. Het is grotendeels een verslag van Spruits leven in het huisje van zijn ouders. Ik vind het wat minder indringend dan de eerste twee boeken. Spruit werkt intussen aan een vierde en ik hoop dat dit gaat over zijn werk als bankbediende en verpleegkundige. Spruits boeken zijn verhalen over de kleine man en ze zijn aangenaam om te lezen. Net als bij de boeken van Pointl kijk ik uit naar het volgende. Ik ben fan!
