Een ware page-turner
Vuurkind – S.K. Tremayne – Vertaling: Lidwien Biekmann & Koos Mebius – Prometheus – 349 blz.
Er zijn allerlei geruchten over wie erachter het pseudoniem van S.K.Tremayne schuilgaat en wie googlelet, komt uiteindelijk uit bij Tom Knox, die zich ook van het pseudoniem Sean Thomas bedient. Of Knox ook echt de auteur van Vuurkind is, weten we niet honderd procent zeker – de Britse uitgever houdt dat liever geheim.
De auteur zelf schrijft in het voorwoord dat het boek is opgedragen aan zijn voorouders in Cornwall, waar zijn oma op haar tiende als bal maiden werkte – een meisje dat met een hamer stenen in stukken moest slaan in de rijke mijnen van St. Agnes in het noorden van Cornwall. Het verhaal, gesitueerd tegen de achtergrond van de fictieve mijn Morvellan, leest dan ook deels als een aanklacht tegen de uitbuiting van de vroegere mijnwerkers.
Rachel, een getraumatiseerde jonge vrouw uit Londen, lijkt af te rekenen met haar getormenteerde verleden wanneer ze trouwt met de oudere, rijke en knappe David. Zijn familie bezit al vele eeuwen mijnen in Cornwall. Rachel verhuist naar het prachtige Carnhallow House waar ze stiefmoeder wordt van Jamie. Hij heeft nog steeds veel verdriet van de plotselinge dood van zijn eigen moeder, die in een van de mijnen lijkt te zijn verdronken. Er is alleen nooit een lichaam gevonden. Jamie vertoont steeds vaker vreemd gedrag, waarbij hij onheilspellende voorspellingen doet aan Rachel. David weigert te praten over het gedrag van zijn zoon en gaandeweg, begint hij Rachel steeds afstandelijker te behandelen. Rachel begint zich steeds minder thuis te voelen op het afgelegen Carnhallow House – en waarom blijft Jamie toch beweren dat zijn moeder gewoon leeft en dat hij haar gezien heeft? Niemand lijkt Rachel te geloven en gaandeweg wordt Rachel steeds meer geïsoleerd door David. Welk duister geheim draagt David met zich mee?
Vuurkind is het tweede boek van Tremayne – althans, het tweede boek onder dit pseudoniem. Duidelijk is dat de auteur een ervaren thrillerschrijver is, die weet hoe hij zijn lezers moet laten doorlezen. Vuurkind is een spannend, duister verhaal en de setting – de oude verlaten mijnen van Cornwall – dragen bij aan de sinistere sfeer van het verhaal. Toch is het verhaal niet op alle fronten geslaagd. Het personage David blijft vlak en als lezer is het soms moeilijk te volgen waarom Rachel juist voor deze man is gevallen, die vooral kil en koud lijkt. Boeiender nog dan het hoofdverhaal, is het achtergrondverhaal over Rachels getraumatiseerde jeugd. Het einde van het verhaal is echter teleurstellend en redelijk vergezocht. Toch is het boek meer dan lezenswaardig – de duistere sfeer van de oude mijnen en de geheimen die daar schuil gaan, maken dat je pagina na pagina door wilt lezen.
