Wim Krings over thrillers van Nesser, Escober en het duo Börjlind
Het tweede leven van meneer Roos – Hakan Nesser – De Geus – 566 blz.
De serie rondom Barbarotti heeft een aparte stijl. Het gaat niet alleen om hem, maar de anderen zijn minstens zo belangrijk. In dit geval meneer Roos: hij wil uit zijn sleur stappen en het winnen van de loterij zorgt ervoor dat hij ontslag kan nemen. Hij koopt een huisje ergens ver weg van de bewoonde wereld. Hij verlaat zijn vrouw echter niet, want hij doet net of hij iedere dag naar zijn werk gaat maar dan…Zijn huisje wordt ontdekt door Anna, een verslaafd meisje, dat is weggelopen uit een ontwenningsoord. Hij stuurt haar niet weg, maar zij mag blijven. Zijn leven verandert daardoor en als dan ook nog een keer de ex van Anna opduikt dan verandert er nog meer.
Dit derde deel in de Barbarotti serie is een boek waarvoor bijna geen definitie voor te vinden is. Het ligt op de grens van literatuur, thriller en mysterieus verhaal. Goed opgebouwd, maar in dit boek ligt toch de nadruk meer op meneer Roos en Anna en veel minder op inspecteur Barbarotti. Dat maakt deze serie ook zo apart en dit boek doet mij denken aan de fantastische verhalen zoals o.a. Roald Dahl die kon vertellen.
Overkill – Escober – Anthos -305 blz.
Drie mannen die worden vermoord. Overeenkomst: ze hebben misdaden begaan, maar justitie heeft ze niet of nauwelijks bestraft! Escober heeft van dit thema weer een zinderende thriller gemaakt. Wie is de moordenaar en waarom is hij met deze vendetta bezig en wie helpt hem? Daarnaast probeert de politie de moordenaar te vinden. Het publiek helpt echter niet mee, want de doden zijn niet echt onschuldig. Uiteraard wil de politie de moordenaar vinden, maar staat steeds voor een raadsel. Wachten is het op een fout of een toevalligheid.
Overkill is een goede spannende thriller waarbij de het principe: over de doden niets dan goeds, meteen vergeten kan worden. Eigen rechter spelen is toch niet veroorloofd in een land met rechtsgevoel? Knap gedaan en het is duidelijk dat goed en fout niet zwart/wit gezien moet worden! Daarbij een geweldig opgebouwd einde van het boek.
Springvloed – Cilla en Rolf Börjlind – Bruna – 368 blz.
Lang geleden is een vrouw op gruwelijke wijze vermoord en de dader is nooit gevonden. Bijna vijfentwintig jaar later gaat een leerlinge van de politieopleiding als een soort vakantie opdracht aan de slag met deze cold case. Tegelijkertijd worden er in Stockholm een aantal daklozen bruut vermoord. Dit boek is vaardig geschreven en dat komt natuurlijk ook door hun achtergrond als scenarioschrijvers! Korte stukken en veel wisselingen in de personages. Dat maakt het boek wel wat onrustig, maar de spanning blijft er wel goed in en is zeker de moeite waard om te lezen.
Het verhaal blijft boeien. Het lijkt alleen wat ver gezocht en het einde is misschien wel heel erg onwaarschijnlijk, maar het geeft je wel uren leesplezier en scenario’s schrijven is toch iets anders dan een boek schrijven. Ik hoop dat ze dat in het tweede boek beter zullen aanpakken en dan zullen we weer een goed schrijvend duo rijker zijn!
Duidelijke recensies !